Pháp Hiền (zm. 626) – wietnamski mistrz thiền ze szkoły vinītaruci.

Pháp Hiền
Miejsce urodzenia

Chu Diên

Data i miejsce śmierci

626)
klasztor Chúng Thiện

Szkoła

vinītaruci

Linia przekazu
Dharmy zen

Jianzhi Sengcan

Nauczyciel

Vinītaruci

Zakon

Thiền

Życiorys

edytuj

Pochodził z wioski Gia Lâm w prowincji Bắc Ninh. Jego rodzinne nazwisko to Đỗ. Miał ponad siedem stóp wzrostu[1]

Przyjął mnisią ordynację u mistrza Quána Duyêna w klasztorze Pháp Vân[2]. Pháp Hiền został także jego uczniem.

Gdy do tego klasztoru przybył z Guangzhou Vinītaruci, pewnego dnia spotkał Phápa Hiềna, popatrzył na niego uważnie i powiedział: "Jak się nazywasz?" Pháp Hiền powiedział: "Jak się nazywasz, mistrzu?" Vinītaruci powiedział: "Ty nie masz nazwiska?" Pháp Hiền powiedział: "Oczywiście, że mam nazwisko, ale jak mogę go zrozumieć?" Vinītaruci skarcił go mówiąc: "Dlaczego używać zrozumienia?" W tym momencie Pháp Hiền osiągnął nagle oświecenie i pokłonił się[3].

Po śmierci Vinītaruciego Pháp Hiền udał się na górę Từ Sơn, aby dalej praktykować medytację. Otaczały go ptaki i zwierzęta. Coraz więcej ludzi słyszało o nim i gromadziło się wokół niego coraz więcej uczniów. W końcu zmuszony był wybudować klasztor, w którym studiowało ponad 300 uczniów. Tak rozkwitła "południowa szkoła thiền"[4]. Gdy chiński cesarz Sui Gaozu (pan. 581-604) usłyszał o tym, że w odleglej prowincji ludzie garną się do buddyzmu i kraj ten wychował już wybitnych mnichów, wysłał poselstwo z relikwiami i nakazał Phápowi Hiềnowi wybudować stupę na nie. Pháp Hiền wybudował stupę przy jego klasztorze, w Luy Lâu oraz postawił także stupy w innych prowincjach[3].

Zmarł w dziewiątym roku okresu Wude za dynastii Tang, czyli w roku 626.

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

  • 32/5/2. Pháp Hiền (zm. 626)

Nie wiadomo czy Pháp Hiền był nauczycielem Huệ Nghiêma

Przypisy

edytuj
  1. Ponad 213 cm.
  2. Świadczy to o tym, że już przed przybyciem Vinītaruciego w tym klasztorze istniała jakaś linia przekazu
  3. a b Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. Str. 166
  4. W wietnamskiej literaturze buddyjskiej to określenie stosuje się do szkoły Vinītaruciego, podczas gdy szkoła "vô ngôn thông" nazywana była "szkołą kontemplacji ściany"

Bibliografia

edytuj
  • Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. University of Hawai'i Press, Honolulu. 1997. Str. 481. ISBN 0-8248-1948-9