Piaski sandrowe – luźna skała osadowa, osadzona na przedpolach moren czołowych przez wody lodowcowe rozmywające morenę czołową i płynące od czoła topniejącego lodowca. Jest to jeden z rodzajów osadów fluwioglacjalnych. Pod względem uziarnienia są to piaski, najczęściej dobrze przesortowane, niekiedy o krzyżowym uwarstwieniu[1], średnio obtoczone, luźne lub słabogliniaste, rzadziej gliniaste, często z wkładkami żwirów, dość zasobne w minerały łatwo wietrzejące.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Jan Flis, Szkolny słownik geograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1986, ISBN 83-02-00870-2, OCLC 69305763.
  • Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626.
  • Kazimierz Łydka, Petrologia skał osadowych, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, ISBN 83-220-0209-2, OCLC 749598977.