Polski: Klasztor Zakonu Szpitalnego Świętego Jana Bożego został wzniesiony w 1700 roku dzięki wstawiennictwu marszałka ziemskiego Księstwa Cieszyńskiego. Klasztor rozlokowany jest na wschód od kościoła. Najstarsza część obiektu składa się z czterech skrzydeł rozmieszczonych wokół czworobocznego wirydarza. Na przedłużeniu skrzydła zachodniego w kierunku północnym oraz skrzydła północnego w kierunku wschodnim rozmieszczone są wtórne, jednopiętrowe części. Klasztor jest obiektem murowanym z cegły i kamienia, tynkowanym, jednopiętrowym, podpiwniczonym. Poszczególne skrzydła kryte są dachami dwuspadowymi. Elewacja frontowa od południa charakteryzuje się klasycystyczną, symetryczną, wieloosiową kompozycją z boniowanym przyziemiem oraz podziałami za pomocą jońskich pilastrów na wysokości piętra i zwieńczeniem w formie belkowania z wydatnym gzymsem. Elewacja północna i zachodnia wzmocnione są wydatnymi szkarpami. Elewacje od strony wirydarza urozmaicone podziałami ramowymi. Układ wnętrza zasadniczej części zabytkowej zachował jednotraktowe rozplanowanie z korytarzem od strony wirydarza. Poszczególne pomieszczenia i korytarze kryte są przeważnie sklepieniami krzyżowymi. Refektarz we wschodniej części skrzydła północnego jest kryty kolebką z lunetami.