Podatek estoński
Podatek estoński, także CIT estoński – nowoczesna forma opodatkowania osób prawnych (spółek z o.o., spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej), która zaczęła obowiązywać w Polsce w 2021 roku[1].
Założenia edytuj
Główne założenia podatku estońskiego to:
- brak naliczania podatku tak długo, jak zysk spółki pozostanie w firmie i będzie w nią inwestowany[2],
- brak rachunkowości podatkowej, deklaracji i minimum obowiązków administracyjnych,
- brak konieczności optymalizacji podatkowych ze względu na brak ustalania co jest podatkowym kosztem uzyskania przychodu[1].
Podmioty uprawnione edytuj
Podmiotami uprawnionymi do skorzystania z opodatkowania formy działalności CIT estońskim są te spółki, które jednocześnie spełniają poniższe kryteria:
- są małymi i średnimi spółkami kapitałowymi, których przychody nie przekraczają 50 mln złotych lub stanowią spółki, w których udziałowcami są wyłącznie osoby fizyczne,
- nie posiadają udziałów w innych podmiotach,
- zatrudniają minimum 3 pracowników (nie wliczając w to udziałowców),
- przychody pasywnie nie przewyższają przychodów z działalności operacyjnej,
- wykazują nakłady inwestycyjne[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Estoński CIT [online], www.podatki.gov.pl [dostęp 2020-08-11] (pol.).
- ↑ Podatek estoński w Polsce, Anna Klupczyńska [dostęp 2020-08-11] (pol.).
- ↑ Estoński CIT, Ministerstwo Finansów [dostęp 2020-08-11] (pol.).