Polnica I (biał. Польніца I, ros. Польница I) – dawna wieś, obecnie wschodnia część wsi Polnica na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie grodzieńskim, w sielsowiecie Hoża.

Polnica I
Польніца I
Польница I
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

grodzieński

Sielsowiet

Hoża

Populacja (1921)
• liczba ludności


283

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Polnica I”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Polnica I”
Ziemia53°51′00,3″N 23°50′10,2″E/53,850083 23,836167

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Hoża. Należała do parafii świętych apostołów Piotra i Pawła w Hoży oraz do parafii prawosławnej w Grodnie. Wieś podlegała pod Sąd Grodzki i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Hoży[1]. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku Polnicę I zamieszkiwały 283 osoby, 277 było wyznania rzymskokatolickiego, a 6 prawosławnego. Wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 48 budynków mieszkalnych[2]. 16 października 1933 utworzyła gromadę Polnica I w gminie Hoża[3].

Po II wojnie światowej weszła w struktury ZSRR.

Przypisy

edytuj
  1. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1176.
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 34.
  3. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51

Bibliografia

edytuj