Polski Bank Handlowy
Polski Bank Handlowy (d. Bank Włościański, Bank Handlowy w Poznaniu) – bank działający w Poznaniu w latach 1872–1939.
| Data założenia |
1872[1] |
|---|---|
| Data likwidacji |
1939 |
| Państwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
pl. Wolności 8-9 |
| Prezes |
Witold Celichowski |
Historia
edytujZostał utworzony w 1872 jako Bank Włościański[1], którego jednym z założycieli był hrabia Jan Kanty Działyński. W 1917 spółka zmienia nazwę na Bank Handlowy w Poznaniu[1]. Po nabyciu w 1921 Banku Kupiectwa Polskiego, bank przyjął nazwę Polskiego Banku Handlowego[1]. W latach 1934 do 1939 trwała likwidacja banku[1].
Bank dysponował oddziałem w Gdańsku przy Große Wollwebergasse 27 (ob. ul. Tkacka) (1921-1925), jak i przy Hundegasse 119 (ul. Ogarna) (1921-1926).
Siedziba
edytujW 1912 zbudowano siedzibę banku przy pl. Wolności 8-9.
Prezesi
edytuj- Ludwik Cichowicz 1920–1925
- Witold Celichowski 1926–1939[1]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Wojciech Morawski: Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku. Wydawnictwo „Muza”, 1998, s. 163–165. ISBN 83-7079-947-7.
Bibliografia
edytuj- Wojciech Morawski: Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku. Wydawnictwo „Muza”, 1998, s. 163–165. ISBN 83-7079-947-7.