Portal:Śródziemie/Artykuł miesiąca/2018/lip

Miano Beleriandu, czyli Krainy Balaru (sin. Balar-kraj), początkowo odnosiło się jedynie do ujścia Sirionu, naprzeciw wyspy Balar, później jednak objęło rozległą krainę na północnym-zachodzie Śródziemia.

Obejmowała ziemie na zachód od Eriadoru; granicą pomiędzy tymi krainami były Góry Błękitne (Ered Luin). Na zachodzie znajdowało się morze Belegaer, a na północy pasmo górskie Ered Wethrin (Góry Cienia) oddzielało tę krainę od Hithlumu.

Beleriand zamieszkiwali elfowie: Falathrimowie pod wodzą Círdana na wybrzeżu, Elfowie Zieloni w Ossiriandzie oraz Sindarowie pod wodzą Thingola w Królestwie Doriath, zaś na początku Pierwszej Ery przybyli tam Ñoldorowie, zakładając swoje królestwa i podejmując walkę z Morgothem, zaś później dotarli tam i ludzie.

Beleriand stał się miejscem wyniszczających wojen między Władcą Ciemności a siłami elfów i ludzi, zaś ostatnia z nich – Wojna Gniewu – doprowadziła da zatopienia całej krainy.