Porwanie Europy (obraz Paola Veronesego)
Porwanie Europy (wł. Il ratto di Europa) – obraz włoskiego malarza renesansowego Paola Veronesego.
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1580 |
| Medium | |
| Wymiary |
240 × 303 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Obraz został namalowany w latach 1576–1580 dla Jacoba Contariniego. Do 1640 roku znajdował się w kolekcjach spadkobierców Contariego[1]. Od 1733 roku znajdował się w pałacu Dożów[2]. W 1797 roku został wywieziony do Paryża, gdzie poddano go renowacji i dokonano przemalówek. Obecnie stanowi część dekoracji w Sali di Anticollegio. Pokój ten spełniał rolę przedsionka do Sali Zgromadzeń (Sala del Collegio)
Motyw obrazu nawiązuje do mitu opowiadającego o miłości Zeusa do fenickiej księżniczki Europy. Zeus, zakochawszy się w Europie, przybrał postać białego byka i zjawił się na łące, miejscu zabaw księżniczki i jej towarzyszek. Europa, uwiedziona łagodnością i delikatnością byka, usiadła na jego grzbiecie, a ten, wykorzystując to, zerwał się do ucieczki, przepłynął morze i zatrzymał się dopiero w grocie położonej na wyspie Krecie[3].
Ona widząc, że brzeg się oddala, przelękła się, jedną ręką za rogi się trzyma, drugą za grzbiet. Drży z lęku, a wiatr rozwiewa jej szaty. (Owidiusz, Metamorfozy)[4]
Veronese główny motyw przedstawił z lewej strony, z prawej natomiast akcja rozwija się w poszczególnych etapach aż do momentu zanurzenia się byka w wodzie. W swoim stylu zapowiadającym nadchodzący barok, postacie przedstawił w pełnym przepychu i bogactwie kolorów. Światło na obrazie pada na roznegliżowaną Europę. W kompozycji i stylu obrazu można zauważyć przejście klasycznego świata renesansu do popularnej w XVII wieku arkadii. Veronese, przedstawiając kobiety w dworskich strojach, zapoczątkował proces gloryfikacji klasy panującej, utożsamiając ją ze światem mitologicznych bohaterów.
Przypisy edytuj
- ↑ Malarstwo weneckie prac zbiorowa, Warszawa 1968, s. 150.
- ↑ Według Antonia Zenetti Della pittura veneziana e delle opere pubbliche de’ veneziani maestri 1771.
- ↑ Według innej wersji Zeus porwał ją na inny kontynent, który później został nazwany jej imieniem.
- ↑ Owidiusz Metamorfozy II 837–5 (przeł. Anna Kamieńska, Wrocław 1995).
Bibliografia edytuj
- Giuseppe de Logu, Mario Abis, Malarstwo weneckie złotego okresu XV–XVIII wieku, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1976, ISBN 963-13-4313-8.
- Rolf Tomana, Renesans w sztuce włoskiej, wyd. h.f.ullmann, 2007, ISBN 978-3-8331-4209-3.