Praecox-Gefühl (niem.) – stosowane w psychiatrii określenie na odczucie specyficznego niepokoju odczuwanego przez doświadczonego lekarza podczas rozmowy z pacjentem, uczucie braku empatii i niewspółgrania uczuciowego ze strony pacjenta, opisywane w początkowych stadiach schizofrenii. Termin wprowadził holenderski psychiatra Henricus Cornelius Rümke[1]. Zbliżonym terminem jest również stosowane w pracach Rümkego Praecox-Erlebnis. W anglojęzycznym piśmiennictwie jego odpowiednikiem jest Praecox-feeling[2]; w polskim niekiedy tłumaczono ten termin jako wczesne wyczucie[3]. Wobec wprowadzenia kryteriów rozpoznania schizofrenii Praecox-Gefühl ma w diagnostyce psychiatrycznej znaczenie pomocnicze. Zbliżonym pojęciem jest diagnostic par pénétration Minkowskiego[4].

Przypisy edytuj

  1. Rümke HC. Das Kernsymptom der Schizophrenie und das 'Praecox Gefühl'. Zentralblatt gesamte Neurologie und Psychiatrie 102, ss. 168–169 (1942)
  2. Reconceiving schizophrenia. New York: Oxford University Press, 2007, s. 108. ISBN 0-19-852613-X.
  3. Lucjan Korzeniowski: Encyklopedyczny słownik psychiatrii. Warszawa: PZWL, 1986.
  4. Schizophrenic autism: clinical phenomenology and pathogenetic implications. World Psychiatry. 2002 October; 1(3): 131–136.