Przeto źle napisano
Przeto źle napisano – incipit średniowiecznego wierszowanego kolofonu w języku polskim, umieszczonego przez anonimowego kopistę na końcu dykcjonarza teologicznego z 1436 roku. Wiersz zbudowany jest z siedmiu wersów o rymach niedokładnych. Jego pierwszą transliterację opublikował w 1892 roku Aleksander Brückner.
Za miejsce pochodzenia kodeksu wskazywana jest biblioteka benedyktynów w Sieciechowie. Do końca XVIII wieku rękopis należał do zbiorów Cesarskiej Biblioteki Publicznej w St. Petersburgu.
Tekst utworu wg Brücknera:
- Przeto źle napisano,
- Eże mało piwa we dzbanie imiano.
- Kto nie umie niczs pisać, ten mnima,
- Aby mała by była robota.
- Boże miły, pofalon bądź!
- Nie weźmiesz tych ksiąg,
- Aliż mi trzy wierdunki dasz.
Bibliografia
edytuj- Polska poezja świecka XV wieku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1997, s. 110. ISBN 83-04-04378-5.