Przybądźcie z nieba

Przybądźcie z nieba – pierwsze słowa katolickiej pieśni, śpiewanej podczas uroczystości pogrzebowych. Pieśń ma charakter pożegnalny i mówi o odejściu duszy do nieba. Śpiewający proszą Jezusa Chrystusa o zbawienie dla duszy i opiekę nad nią[1]. Początkowo wykonywana była w ramach liturgii pogrzebowej; od roku 1614 wykonywana przez chór w formie antyfony w momencie włożenia trumny do grobu, bądź też na krótko przed. W swej warstwie metaforycznej odwołuje się do podróży do Jeruzalem i porównuje go z rite de passage.

W Polsce pieśń została włączona do katolickiej liturgii pogrzebowej po soborze watykańskim II, w miejsce wycofanej antyfony Libera me. Pieśń znajduje się również w luterańskich księgach liturgicznych.

Tekst pieśni edytuj

 Przybądźcie z nieba na głos naszych modlitw,
 mieszkańcy chwały wszyscy święci Boży;
 Z obłoków jasnych zejdźcie aniołowie,
 Z rzeszą zbawionych spieszcie na spotkanie.

 Refren:
Anielski orszak niech twą duszę przyjmie,
Uniesie z ziemi ku wyżynom nieba,
A pieśń zbawionych niech ją zaprowadzi,
Aż przed oblicze Boga Najwyższego.

 Niech cię przygarnie Chrystus uwielbiony,
 On wezwał ciebie do królestwa światła.
 Niech na spotkanie w progach Ojca domu
 Po ciebie wyjdzie litościwa Matka.

 Promienny Chryste, Boski Zbawicielu,
 jedyne światło, które nie zna zmierzchu,
 bądź dla tej duszy wiecznym odpocznieniem,
 pozwól oglądać chwały Twej majestat.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Stanisław Hołodok, Pogrzeb chrześcijański (VI) [online], Fundacja Opoka, 6 czerwca 2002 [dostęp 2023-12-13] (pol.), za: Czas Miłosierdzia 06/2002.

Linki zewnętrzne edytuj