Przymus Slavenburga

Przymus Slavenburga – w brydżu przymus w którym jeden z obrońców staje w sytuacji przymusowej w dwóch kolorach, ale może zrzucić z ręki (podbić) zagranego atuta.

A K 10 5
W 6 4
K 9
D W 8 6
4 3

N

W         E

S

W 8 7 6
8 7 5 2 D 10 9
D W 10 8 4 3 6 5
5 9 7 4 2
D 9 2
A K 3
A 7 2
A K 10 3


Rozgrywając S gra 7♣ po ataku damą karo. Bierze pierwszą lewę królem w stole i gra atuty dwa razy, a następnie karo do asa i przebija ostatnie karo z ręki damą trefl w dziadku. Gracz E ma w tym momencie w ręce ♠Wxxx ♥Dxx ♦- ♣97 - zrzucenie blotki w kolorze starszym wyrabia rozgrywającemu ten kolor, gracz E musi więc podbić damę trefl małym atutem. Rozgrywający musi prawidłowo ocenić zaistniałą sytuację i zdecydować się na zagranie na impas waleta pik grając małego pika do dziewiątki.

A K 10 5
W 6 4
K 9
D W 8 6
W 3

N

W         E

S

8 7 6 3
8 7 5 2 D 10 9
D W 10 8 4 3 6 5
5 9 7 4 2
D 9 2
A K 3
A 7 2
A K 10 3


Interesującym aspektem przymusu Slavenburga jest to, że obrońca może udawać, iż stoi w takiej sytuacji przymusowej i tym zagraniem psychologicznym skierować rozgrywającego w złą stronę. Przy takim układzie kart jak po lewej stronie, kontrakt, wist i przebieg pierwszych lew jest taki sam jak w pierwszym przykładzie. W momencie kiedy S przebija przegrywające karo w stole, E nie stoi w sytuacji przymusowej i może bezpiecznie odrzucić pika ale w takiej sytuacji rozgrywający bez problemu weźmie resztę lew przy spadającym walecie pik. Dobry obrońca E podbije w tej sytuacji trefla, pomimo że nie znajduje się w przymusie fałszując w ten sposób dla rozgrywającego prawdziwy rozkład kart.

Bibliografia

edytuj

Zobacz też

edytuj