Puńscy

Puńscy – ród Tatarów litewskich, którego protoplastą był nieznany z imienia syn chana krymskiego Nur-Dewlet Gireja. Po przybyciu na Litwę w 1480 roku otrzymał z nadania Kazimierza Jagiellończyka zamek w Puniach^[1] nad Niemnem. Oprócz tego należały do niego Dudziszki, Wyszkiszki i inne.

Jego synami byli Temruka i Janbek. Syn Janbeka, Islam Janbekowicz Sołtan Puński, od 1568 roku był rotmistrzem chorągwi tatarskiej Zygmunta Augusta i Stefana Batorego. Nagrodzony za męstwo w 1576 roku otrzymał wieś Januszkowo^[2]. Rotmistrz Machmeć Puński, bratanek Janbeka, zginął w walce z Turkami w 1621 pod Chocimiem^[3].

W drugiej połowie XVII wieku ród wymarł.

Przypisy edytuj

↑ A. Rykała, Muzułmanie w polskich dziejach i przestrzeni, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica“, 8, 2007, s. 43.
↑ PiotrP. Borawski PiotrP., Tatarzy w dawnej Rzeczypospolitej, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1986, ISBN 83-205-3747-9, OCLC 830218869 .
↑ L. Podhorodecki, Chanat krymski i jego stosunki z Polską w XV-XVII w., Książka i Wiedza, Warszawa 1987, s. 279.

[1] A. Rykała, Muzułmanie w polskich dziejach i przestrzeni, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica“, 8, 2007, s. 43.

[2] PiotrP. Borawski PiotrP., Tatarzy w dawnej Rzeczypospolitej, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1986, ISBN 83-205-3747-9, OCLC 830218869 .

[3] L. Podhorodecki, Chanat krymski i jego stosunki z Polską w XV-XVII w., Książka i Wiedza, Warszawa 1987, s. 279.

[1]

[2]

[3]