Punkt biblioteczny - placówka biblioteczna, która nie posiada własnego księgozbioru, lecz udostępnia książki, które formalnie pozostają na stanie biblioteki macierzystej[1]. Punkty biblioteczne są zwykle zakładane w instytucjach publicznych (szkoły, lokalne domy kultury, lokalne stowarzyszenia kulturalne), ale też czasami w prywatnych lokalach.

Pierwsze punkty biblioteczne zakładane były w Polsce przed II wojną światową. Po 1945 r. rozpoczęło się masowe zakładanie bibliotek publicznych i obsługiwanych przez nie punktów bibliotecznych. Po 1989 r. rozpoczęto likwidację punktów bibliotecznych i przekształcanie ich w filie. W latach 1990-1999 liczba punktów bibliotecznych spadła z 17,5 tys. do 2,8 tys.[2] Proces ten postępuje nadal, choć już znacznie wolniej. W 2007 r. istniało w Polsce wciąż 1618 publicznych punktów bibliotecznych[3], zaś w 2011 r. odnotowano istnienie 1369 takich punktów[4].

Przypisy edytuj

  1. Punkt biblioteczny. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2013-04-10]. (pol.).
  2. Małgorzata Dziubińska-Michalewicz, Andrzej Kojder: Sieć bibliotek w Polsce, zbiory biblioteczne oraz czytelnictwo w latach dziewięćdziesiątych. Kancelaria Sejmu - Biuro Studiów i Ekspertyz, Lipiec 2001. s. 1. [dostęp 2013-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)]. (pol.).
  3. Raport o książce - 1.7. Sieć biblioteczna. Kongres Kultury Polskiej 2009. [dostęp 2013-04-10]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2010-01-05)]. (pol.).
  4. Działalność instytucji kultury w Polsce w 2011 r.. Główny Urząd Statystyczny, 26 lipca 2012. s. 10. [dostęp 2013-04-10]. (pol.).