RB-301B Borisoglebsk-2

rosyjski system walki elektronicznej

RB-301B Borisoglebsk-2 (ros. РБ-301Б Борисоглебск-2) – rosyjski zautomatyzowany system zakłócania łączności wykorzystywany przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej, wywodzący się z rodziny R-330.

RB-301B Borisoglebsk-2
Ilustracja
Dane podstawowe
Producent

Объединённая приборостроительная корпорация

Przeznaczenie

system zakłócania łączności

Historia
Data konstrukcji

2010

Dane techniczne
Platforma

MT-LB

Użytkownicy
 Rosja

Historia edytuj

Prace nad powstaniem systemu rozpoczęto w 2004 r. Rosyjski koncern Sozwiezdie (ros. Созвездие), na bazie dotychczas wykorzystywanego systemu R-330B Mandat, opracował nową konstrukcję[1]. System jest zamontowany na dziewięciu pojazdach opancerzonych MT-LB i ma na celu zagłuszanie łączności radiowej, telefonii komórkowej oraz komunikacji i nawigacji satelitarnej. Testy nowego sprzętu zostały zakończone w grudniu 2010 r.[2] W 2013 r. pierwsze osiem zestawów przekazano do testowania jednostkom Południowego Okręgu Wojskowego, rok później sześć z nich wykorzystano w zawodach operatorów broni elektronicznej tego okręgu na poligonie Kalinowski. Jednocześnie opracowano symulator „Magnij”, który pozwala na wstępne szkolenie personelu[3]. Produkcję na większą skalę rozpoczęto w 2015 r. w Zjednoczonym Zakładzie Przemysłu Narzędziowego (ros. Объединённая приборостроительная корпорация). Do końca 2015 r. przekazano rosyjskim siłom zbrojnym 10 zestawów RB-301B. Dostawę kolejnych czternastu przewidziano w następnych latach[4]. Jednostki Południowego i Wschodniego Okręgu Wojskowego otrzymały system Borisoglebsk-2 w 2015 r.[5] Szkolenie personelu obsługującego system jest prowadzone w Tambowie[6].

Opis techniczny edytuj

W skład systemu wchodzi centrum sterowania R-300KMW (umieszczone na dwóch ciężarówkach Ural) oraz pojazdy ze stacjami zagłuszającymi: R-378BMW, R-330BMW, R-934BMW i R-325UMW[7]. Zamontowanie urządzeń na nadwoziach gąsienicowych MT-LB zapewnia wysoką mobilność systemu, zwłaszcza poza drogami utwardzonymi. Obsługa potrzebuje 15 minut na przygotowanie systemu do pracy bojowej. Wymaga on podłączenia do sieci o napięciu 220 V lub 380 V i częstotliwości 50 Hz, dysponuje również własnymi generatorami diesla. Całość działań systemu obsługuje czteroosobowy personel z centrum sterowania R-300KMW, które dysponuje dwoma stanowiskami kontrolnymi. Każde ze stanowisk może kontrolować pracę do czterech urządzeń zagłuszających, w trybie automatycznym możliwe jest kontrolowanie trzydziestu zadań[3].

Użycie bojowe edytuj

System został wykorzystany w 2014 r. podczas ataku Rosji na Ukrainę. Jego obecność została udokumentowana 5 listopada 2014 r. w rejonie Stachanowa[8]. W październiku 2015 r. obecność systemu stwierdzono na terenie Syrii[9].

Podczas agresji Rosji na Ukrainę w 2022 r. odnotowano użycie systemu w warunkach bojowych. Do czerwca udokumentowano fakt zniszczenia trzech pojazdów wchodzących w skład systemu oraz przechwycenie przez siły ukraińskie jednego z nich[10].

Galeria edytuj

Przypisy edytuj