Ram dao
Ram dao – ceremonialna jednosieczna broń biała, charakterystyczna dla północnych Indii i Nepalu, służąca do dekapitacji ofiar składanych Kali. Nie ma jednej, ściśle ustalonej formy, ale na ogół charakteryzują się ciężką, zakrzywioną, jednosieczną głownią rozszerzoną w kierunku sztychu, co powoduje znaczące przesunięcie środka ciężaru broni ku jej końcowi.
_MET_36.25.1284_018AA2015.jpg)
Używano ich w Bengalu, Asamie i Nepalu[1], ale nie były związane z jakimś określonym terytorium lub jednostką polityczną. Służyły jako broń, czy też raczej narzędzie rytualne, do ścinania głów zwierzętom ofiarowywanym bogini Kali w jej formie „przerażającej” (zob. Bhajrawa). Miecze te uważa się za ucieleśnienie mocy bóstwa do przerywania życia i figury Kali często trzymają taką broń w jednym z ramion. W związku z tym na głowniach często umieszczano inskrypcje ku jej czci. Napisy te wykonywano z reguły w bengali, co może świadczyć o pierwotnym pochodzeniu tej broni[2]. Innymi typowymi zdobieniami był motyw oka[3]. Broń taka była często ofiarowywana jako wota przez wiernych, o czym także świadczą napisy na głowniach. Wota w postaci ram dao były czasem wykonywane z metali szlachetnych i takie właśnie umieszczane były w rękach posągów[2].
Głownia ram dao jest szeroka, zakrzywiona, mocno rozszerzająca się w kierunku sztychu, jednosieczna[1][4]. Długość głowni wynosi na ogół ok. 60 cm[1]. Rękojeść jest prosta i często przedłużona, co umożliwia chwyt oburęczny[1].
Ze względu na bardzo wydatne rozszerzenie głowni ram dao określa się czasem jako skrzyżowanie miecza i topora[5]. Egerton w swoim opisie ram dao określa go mianem „topora ofiarnego” zaznaczając, że konstrukcyjnie jest to rodzaj tasaka, ale rozszerzenie głowni nadaje mu charakteru topora[3]. Podczas składania ofiary, głowa zwierzęcia winna być odcięta jednym cięciem do czego doskonale dostosowana jest forma ram dao[4].
-
Różne formy ram dao -
Widoczne zdobienie w postaci oka -
Inna forma, także z okiem -
Kali z ram dao w dłoni
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d E. Jaiwant Paul: Arms and armour: traditional weapons of India. Delhi: Roli, 2005, s. 63. ISBN 81-7436-340-8.
- ↑ a b Philip S. Rawson: The Indian sword. London: Herbert Jenkins, 1968, s. 54-56.
- ↑ a b Wilbraham Egerton: A description of Indian and oriental armour. London: W.H. Allen & Co., Ltd., 1896, s. 102. [dostęp 2023-01-31].
- ↑ a b Ram d'ao. W: George Stone: A glossary of the construction, decoration, and use of arms and armor in all countries and in all times: together with some closely related subjects. Mineola, N.Y: Dover Publications, 1999, s. 523. ISBN 0-486-40726-8.
- ↑ Frederick Wilkinson: Arms and armour. London: Hamlyn, 1978, s. 1454335801. ISBN 0-600-30359-4.