Raszkowice (województwo świętokrzyskie)
Raszkowice w roku 1374 merica Raskowice dziś wieś nie istnieje, leżała na północny zachód od Wólki Milanowskiej, na północ od klasztoru[1].
Była to dąbrowa lub osada w powiecie sandomierskim własność klasztoru świętokrzyskiego w sołectwie Rataje. W roku 29 kwietnia 1374 Albert opat świętokrzyski przyłącza do sołectwa i wsi Rataje Stare (obecnie Wólka Milanowska) dwie dąbrowy (mericae), Zerzęcin z lasem i łąkami oraz w jej granicach Raszkowice, rozciągające się od Świętego Krzyża (Sanctam Crucem) do ścieżki wsi Lechowiec {obecnie Lechówek), a stąd do Bussecza[2].
Raszkowice, Bussecz, Zarzęcin i Rataje zatraciły swoje nazwy zostały wchłonięte poprzez inne rozwijające się osady lub też zniszczone w drugiej połowie XIV wieku podczas najazdu Mongołów a następnie Litwinów.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- M. Kamińska, Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego, Wrocław. 1964—1965.
- J. Gacki, Benedyktyński klasztor na Łysej Górze, W. 1873.
- Marek Derwich, Materiały do słownika historyczno-geograficznego dóbr i dochodów dziesięcinnych benedyktyńskiego opactwa św. Krzyża na Łysej Górze do 1819 r., Wrocław: Pracownia Badań nad Dziejami Zakonów i Kongregacji Kościelnych (Larhcor) w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, 2000, ISBN 83-904219-4-1, OCLC 839064255.