Ratusz w Sulmierzycach
Ratusz w Sulmierzycach – wolnostojący, jedyny[2] zachowany w całości drewniany ratusz w Polsce.
 nr rej. 6351/30/A z 12.03.1930
| |
 Ratusz w Sulmierzycach (2003) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
ratusz |
| Styl architektoniczny | |
| Kondygnacje |
2 |
| Ukończenie budowy |
1743[1] |
| Właściciel |
Skarb Państwa |
Położenie na mapie Sulmierzyc  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krotoszyńskiego  | |
 51°36′26″N 17°31′36″E/51,607222 17,526667
| |
.jpg)
HistoriaEdytuj
Ratusz wybudowano w 1743 roku, na miejscu starszego z 1647 roku[3]. Data ta do dziś jest widoczna na chorągiewce wieżyczki[3]. Pierwszy dokument mówiący o istnieniu obiektu pochodzi z 1765 i wspomina: (...)Primo Ratusz w Rynku porządny(...), natomiast pierwszy dokładny opis budynku pochodzi dopiero z 1789. Mówi on o tym, że (...)Jest Ratusz w rynku, drewniany, porządny z zegarem na wieży, o dwóch piętrach, dołem izdebka i dwie komórki, górą izba jedna i sala, tamże od ogniowego pożaru dwie sikawki i na te szopa przy tym ratuszu(...). Prawdopodobnie znajdowało się tam też więzienie[potrzebny przypis]. W latach 1956-1957 przeszedł gruntowny remont, w trakcie którego został pokryty gontem[4]. W 1973 ratusz upamiętniono na znaczku pocztowym w serii poświęconej architekturze drewnianej. Budynek odrestaurowano wraz z wnętrzami w latach 1991-94[3].
BudynekEdytuj
Niewielki budynek jest jednopiętrowy z trójspadowym podcieniem i galeryjką od strony wejścia, które znajduje się na wysokości pierwszego piętra[4]. Drewniane, o konstrukcji zrębowej ściany ratusza zostały otynkowane[2][5]. Budynek przekryty został stromym, czterospadowym dachem, krytym gontem i tworzy podcienia, podparte dębowymi wspornikami[3][5]. Na środku dachu znajduje się kwadratowa wieżyczka zwieńczona blaszanym hełmem[3].
W ratuszu znajduje się od 1957 założone staraniem Leona Piątka Muzeum Regionalne im. Sebastiana Klonowica, który urodził się w Sulmierzycach[2][3][5]. Zbiory obejmują regionalne przedmioty, lampy naftowe, zegary, a także chrzcielnicę[3].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 99. [dostęp 2013-06-15].
- ↑ a b c praca zbiorowa: Polska niezwykła. Warszawa: Demart SA, 2008, s. 151. ISBN 978-83-7427-414-2.
- ↑ a b c d e f g Roman Pawlak: Polska – Zabytkowe ratusze. Warszawa: Sport i Turystyka MUZA SA, 2003, s. 312-313. ISBN 83-7200-991-0.
- ↑ a b Ignacy Tłoczek, Polskie Budownictwo Drewniane, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: Ossolineum, 1980, s. 128, ISBN 83-04-00678-2.
- ↑ a b c Jerzy Kwiatek: Polska – Urokliwy świat małych miasteczek. Wyd. 3. Warszawa: Sport i Turystyka MUZA SA, 2006, s. 460. ISBN 83-7319-993-4.