Rawka (parowóz)
Rawka – parowóz numer 3 Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej.
 Zbliżony parowóz budowy belgijskiej | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1844 |
| Układ osi |
1A1 |
| Wymiary | |
| Masa pustego parowozu |
15 000 kg |
| Średnica kół napędnych |
1670 mm |
| Napęd | |
| Trakcja |
parowa |
| Ciśnienie w kotle |
11 at |
| Średnica cylindra |
300 mm |
| Skok tłoka |
457 mm |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Prędkość konstrukcyjna |
45 km/h |
Historia
edytujParowóz przeznaczony na potrzeby Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej dostarczyła fabryka w Seraing, której właścicielem był John Cockerill. "Rawka" była pierwszym osobowym parowozem (obok "Bzury" i "Rogowa") obsługującym tę kolej o układzie osi 1A1 (1-1-1). Parowóz zaczął kursować na linii 6 listopada 1844 r. i służył do 1863 roku[1].
Opis techniczny
edytujParowozy osobowe tego typu posiadały wykorbioną oś napędową, która miała napęd wewnętrzny, ze stawidłem Stephensona. Ostoja była widłowa, z odsprężynowaniem górnym, podparta na sześciu resorach[2]. Ostoję wieńczyła drewniana czołownica ze zderzakami[2]. Środkowa oś napędowa nie miała obrzeży[2]. Kocioł wraz ze stojakiem Buriego posiadał drewnianą otulinę oraz wysoki komin, wytwarzający ciąg. Parowozy i wagony były łączone za pomocą łańcuchów[1].
- średnica cylindrów – 300 mm
- skok tłoka – 457 mm
- średnica kół napędowych – 1670 mm
- ciśnienie pary w kotle – 11 at
- masa w stanie próżnym – 15,0 t
- prędkość konstrukcyjna – 45 km/h