Real Cesenatico

włoski klub piłki nożnej

Associazione Sportiva Cesenatico Chimicart Assocazione Dilettantistica (znany jako Real Cesenatico) – istniejący w latach 1932-2011 włoski klub piłkarski z siedzibą w mieście Cesenatico w regionie Emilia-Romania.

Real Cesenatico
Pełna nazwa

Associazione Sportiva Cesenatico Chimicart Assocazione Dilettantistica S.r.l.

Przydomek

Corsari (wł. Korsarze)[1]
Rosso-blu (wł. Czerwono-niebiescy)

Barwy

       

Data założenia

1932

Data rozwiązania

2011

Państwo

 Włochy

Adres

Via Gastone Sozzi, 2-47042 Cesenatico

Stadion

Stadio Comunale Alfiero Moretti

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe

Historia edytuj

Klub założono w 1932 roku pod nazwą US Cesenatico. W początkach swojej działalności miał on charakter rekreacyjny. Po zakończeniu II wojny światowej Cesenatico rozpoczęło grę na IV szczeblu rozgrywkowym. W 1952 roku towarzystwo sportowe przestało istnieć, natomiast kontynuowanie jego tradycji przejęła założona w 1951 roku przez Alfiero Morettiego Polisportiva Alfiero Moretti[2]. W 1959 roku klub dokonał fuzji z Polisportiva Ad Novas i zmienił nazwę na US Cesenatico Alfiero Moretti. W 1973 roku w struktury klubu włączono US I Delfini[2].

W 1983 roku Cesenatico uzyskało awans do Serie C2, gdzie grało przez 4 kolejne sezony[3]. Okres ten uznaje się za najlepszy w historii klubu[4]. W latach 1983-1985 szkoleniowcem zespołu był Alberto Zaccheroni (wcześniej piłkarz US Cesenatico), który rozpoczął swoją karierę trenerską, po tym, gdy w wyniku kontuzji zmuszony był zaprzestać gry w piłkę nożną[5].

Od spadku z Serie C2 w 1987 roku Cesenatico balansowało między V a VIII szczeblem rozgrywkowym[2][4]. W połowie 2003 roku klub nabył licencję Realu Sarsina na występy w Eccellenzy, odstępując swoje miejsce w Promozione AC Virtus San Mauro Mare i zmieniając jednocześnie nazwę na Real Cesenatico[6]. W październiku 2006 roku na stanowisku trenera zatrudniono Giampaolo Mazzę, który łączył tę funkcję z pracą selekcjonera reprezentacji San Marino[7]. Po sezonie 2006/07 awansował on z Cesenatico do Serie D, wygrywając grupę B Eccellenzy[8]. Jesienią 2007 roku zwolniono go z powodu niezadowalających wyników, by w lutym 2008 roku przywrócić go na stanowisko[9][10]. Miesiąc później Mazza ostatecznie odszedł z zespołu, a Cesenatico pod wodzą Marco Carrary spadło z ligi[11]. Od sezonu 2008/09 klub występował pod nazwą swojego głównego sponsora jako Cesenatico Chimicart.

W 2010 roku Cesenatico ponownie uzyskało promocję do Serie D, z której spadło po jednym sezonie[12][13]. Po relegacji zarząd zdecydował o nieprzystąpieniu do rozgrywek Eccellenzy, po czym klub rozwiązano.

Chronologia nazw
  • 1932–1952: Unione Sportiva Cesenatico
  • 1951–1959: Polisportiva Alfiero Moretti
  • 1959–1973: Unione Sportiva Cesenatico Alfiero Moretti
  • 1973–1979: Unione Sportiva Cesenatico
  • 1979–1988: Unione Sportiva Cesenatico SIPLA
  • 1988–2000: Associazione Calcio Cesenatico
  • 2000–2003: Associazione Sportiva Cesenatico Calcio
  • 2003–2008: Associazione Sportiva Real Cesenatico
  • 2008–2011: Associazione Sportiva Cesenatico Chimicart Assocazione Dilettantistica

Barwy edytuj

Oficjalnymi barwami Realu Cesenatico były kolory czerwony i granatowy.

Stadion edytuj

Real Cesenatico rozgrywał swoje mecze na Stadio Comunale Alfiero Moretti, zlokalizowanym przy Via Gastone Sozzi 2 w centralnej części miasta. Obiekt oddano do użytku w 1980 roku[14]. Jego pojemność wynosi 9500 widzów[15].

Znani piłkarze edytuj

Przypisy edytuj

  1. Serie D: Rimini-Cesenatico. Il Real in trasferta contro lAgnonese. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-03-10]. (wł.).
  2. a b c Alla scoperta del Cesenatico, la rivale del Castiadas per la serie D. sardegna.diariosportivo.it. [dostęp 2017-03-11]. (wł.).
  3. Le schede delle protagoniste della Coppa Italia Dilettanti. informacalcio.it. [dostęp 2017-03-11]. (wł.).
  4. a b Cesenatico, corsari in cerca di salvezza. rivieraoggi.it. [dostęp 2017-03-11]. (wł.).
  5. L'allenatore Alberto Zaccheroni ritorna da turista a Matera per visitare i Sassi. sassilive.it. [dostęp 2017-03-11]. (ang.).
  6. Stagione Sportiva 2003/04 - Comunicato Ufficiale nr. 01 pubblicato il 09/07/2003. figcpiacenza.it. [dostęp 2017-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-13)]. (wł.).
  7. A Giampaolo Mazza la panchina del Real Cesenatico. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-03-11]. (wł.).
  8. Giampaolo Mazza promosso in D. libertas.sm. [dostęp 2017-03-11]. (wł.).
  9. Calcio: Gianpaolo Mazza torna al Cesenatico. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-03-11]. (wł.).
  10. Calcio: Giampaolo Mazza di nuovo al Cesenatico. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-03-11]. (wł.).
  11. Brevi di sport. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-03-11]. (wł.).
  12. Serie D: il punto di Renzo Baldisserri. altarimini.it. [dostęp 2017-03-11]. (wł.).
  13. Italy 2010/11. rsssf.com. [dostęp 2017-03-10]. (ang.).
  14. Gli stadi: Real Cesenatico - Alfiero Moretti. calciodieccellenza.it. [dostęp 2017-03-10]. (wł.).
  15. Comunale Alfiero Moretti. infomap24.com. [dostęp 2017-03-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj