Red and Black Cafekawiarnia prowadzona przez Robotników Przemysłowych Świata (IWW)[1] i zarządzana przez pracowników kolektywu z siedzibą w Portland w stanie Oregon. W kawiarni serwowano wegańskie dania oraz organizowano wydarzenia o charakterze społecznym i wykłady polityczne, a także prowadzono anarchistyczny-infoshop[2]. Kawiarnia miała również bezprzewodowy internet, ekologiczną kawę ze sprawiedliwego handlu, organiczne wina i piwa z lokalnych browarów.

Red and Black Cafe w 2010 roku

Historia edytuj

Kolektyw po raz pierwszy otwarto przy 2138 SE Division Street, w dzielnicy Hosford-Abernethy w Portland, 15 października 2000. Został on pierwotnie otwarty jako Flying Saucer Cafe, który został zakupiony za pożyczki od członków społeczności oraz IWW. W grudniu 2007 kolektyw podpisał umowę najmu przy 400 SE 12th Avenue, w dzielnicy Buckman, i rozpoczął działalność 11 stycznia 2008.

Red and Black Cafe było członkiem założycielem Portland Alliance of Worker Collectives (PAWC) i członkiem Federacji Spółdzielni Robotniczych Stanów Zjednoczonych (USFWC). Red and Black stało się miejscem zatrudniającym wyłącznie członków IWW w październiku 2009. 1 stycznia 2015 zarząd Generalny IWW wycofał się z takiej formy zatrudnienia. Kawiarnia jest zaznaczona w The Portland Red Guide, przewodniku o radykalnych organizacjach i ludziach w Portland napisanym przez Michaela Munka[3][4].

24 marca 2015 kawiarnia ogłosiła zamknięcie na czas nieokreślony[5].

Kontrowersje edytuj

18 maja 2010 członek kolektywu Red and Black, John Langley, poprosił uzbrojonego funkcjonariusza Biura Policji w Portland Jamesa Crookera, aby opuścił kawiarnię, mówiąc mu, że naruszył politykę kolektywu dotyczącą „bezpieczniejszej przestrzeni”[6]. Różne lokalne i krajowe źródła medialne komentowały ten incydent, w tym Portland Mercury, The Oregonian i CNN[7]. Sytuacja doprowadziła do bojkotu przez niektóre środowiska kawiarni i utworzenia stron na Facebooku zarówno popierających bojkot, jak i wspierające kolektyw: „Boycott the Red and Black Cafe, Portland, OR” i „I'm not Boycotting the Red and Black Cafe”, Portland OR”. Następnie odbyła się konferencja prasowa w celu wyjaśnienia obaw związanych z decyzją zwrócenia się do oficera o opuszczenie lokalu[8].

Po kontrowersjach kolektyw otrzymywał zarówno ustne, jak i pisemne groźby podpalenia oraz innych form przemocy, ale również wzrosło zainteresowanie kawiarnią[9].

Kawiarnia pojawiła się w lokalnych wiadomościach w 2014, kiedy John Langley zadzwonił pod numer 911, w sprawie mężczyzny, który przedawkował heroinę. Wyraźnie poprosił dyżurnego, by nie wysyłał policji. Langley powiedział, że jeśli policja musi przybyć, nie zostanie wpuszczona do kawiarni[10].

Menu edytuj

Red and Black Cafe serwowała wegetariańskie i wegańskie potrawy oraz pomogła Portland stać się jednym z najbardziej przyjaznych wegetarianom i weganom miast PETA w 2010[11]. Kawiarnia kupowała produkty od Project Grow, miejskiego programu rolniczego, który pomaga niepełnosprawnym dorosłym[12].

Przypisy edytuj

  1. Safer Space Policy Red and Black [online], Red & Black, 15 lutego 2012 [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-15] (ang.).
  2. Sarah Mirk, Against All Odds, the Red & Black Cafe Survives 10 Years [online], Portland Mercury [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-14] (ang.).
  3. Black Cafe, Michael Munk, Interview with Michael Munk, Author of The Portland Red Guide, MR Online, 1970 [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-14] (ang.).
  4. Local Worker-Owned Restaurant Joins Historic Labor Union: Act signifies workers' real desire for change, not just rhetoric [online], archive.iww.org [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-14] (ang.).
  5. Jessica Greif | The Oregonian/OregonLive, Red and Black Cafe announces closing after 15 years in Portland [online], oregonlive, 25 marca 2015 [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-14] (ang.).
  6. Red and Black Cafe asks cop to leave, mainstream media and boot-lickers throw a fit [online], Portlan independent media center, 12 czerwca 2010 [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2010-06-12] (ang.).
  7. Wm Steven Humphrey, Spurned Coffee Shop Cop Makes CNN [online], Portland Mercury [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-14] (ang.).
  8. Red and Black Cafe press conference to address asking officer to leave [online], OregonLive.com, 18 lipca 2011 [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-18] (ang.).
  9. Lynne Terry, Business at Red and Black Cafe in Southeast Portland increases after police officer turned away [online], The Oregonian/OregonLive, 8 czerwca 2010 [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-14] (ang.).
  10. Joe Douglass, Co-owner of restaurant tells 911 not to send police [online], KATU, 16 maja 2014 [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-14] (ang.).
  11. The Most Veg-Friendly Cities in North America [online], PETA, 14 lipca 2010 [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-14] (ang.).
  12. Dean E. Murphy, On the Avowed Left Coast, a Feeling of Being Left Out, „The New York Times”, 4 listopada 2004, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-14] (ang.).