Reprobacja (łac. reprobatio – odrzucenie) – w teologii chrześcijańskiej akt odrzucenia stworzenia przez Boga. Reprobacja następcza wynika z odrzucenia Boga przez stworzenie bądź przewidzenia przez Boga takiego odrzucenia; oznacza to, że Bóg na skutek grzechu śmiertelnego wyklucza takie stworzenie ze zbawienia i skazuje na potępienie. Reprobacja uprzedzająca winę stworzenia ma charakter kalwinistycznej predestynacji i jest odrzucana przez katolicyzm jako herezja.

Bibliografia edytuj

  • Herbert Vorgrimler: Nowy leksykon teologiczny. Warszawa: Wydawnictwo Verbinum, 2005, s. 315. ISBN 83-7192-241-8.
  • Gerald O'Collins, Edward G. Farrugia: Leksykon pojęć teologicznych i kościelnych. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2002. ISBN 83-7097-937-8.