Repsznur – inaczej rep, linka pomocnicza, sznurek używany we wspinaczce do rozmaitych celów pomocniczych (innych, niż w charakterze liny asekuracyjnej). Typowe zastosowania repsznurów, podobnie jak w przypadku pętli z taśmy, obejmują przede wszystkim:

  • przewlekanie pętli przez ucha skalne w celu tworzenia punktów asekuracyjnych (przelotowych i stanowiskowych)
  • wykonywanie linek do niektórych odmian kostek asekuracyjnych
  • wiązanie węzłów zaciskowych (np. prusików) na linie asekuracyjnej
  • łączenie punktów stanowiskowych w celu utworzenia stanowiska
  • przywiązywanie oraz wciąganie lub opuszczanie bagażu
Pętla z repsznura o średnicy 8mm, zawiązana kluczką

Repsznury używane we wspinaczce mają średnicę od 2 do 9 mm i wytrzymałość na ogół znacznie przewyższającą zwykłe sznurki o tych samych średnicach. Szczególnie mocne (w stosunku do rozmiarów i masy) są repsznury wykonane z włókien typu kevlar i dyneema (spectra), przy czym dyneema jest dość elastyczna, a kevlar - nierozciągliwy. Minimalną wytrzymałość repsznurów w zależności od średnicy określają normy, m.in. EN564 i EN566. W przypadku repsznurów używanych do przewlekania przez ucha skalne, szczególnie ważna jest ich odporność na przecieranie na ostrych krawędziach.

W wyjątkowych sytuacjach repsznury bywają używane w charakterze lin zjazdowych i poręczowych, nie jest to jednak ich zalecane zastosowanie - liny spełniają bowiem znacznie ostrzejsze kryteria dotyczące wytrzymałości i trwałości.

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Craig Luebben: Wspinaczka w skale. tłumaczenie: Tomasz Kliś. Łódź: "Galaktyka", 2006. ISBN 83-89896-51-6.
  • Allen Fyffe, Iain Peter: Podręcznik wspinaczki. Łódź: "Galaktyka", 2003. ISBN 83-87914-09-6.