Robinson Crusoé (opera komiczna)

Robinson Crusoe (także Robinson Kruzoe, fr. Robinson Crusoé) – opera komiczna Jacques’a Offenbacha w trzech aktach. Libretto zostało napisane przez Eugène'a Cormona i Hectora Crémieux. Prapremiera odbyła się w w Paryżu w 23 listopada 1867[1].

Afisz teatralny (1867)

Pierwowzór edytuj

Utwór stanowi luźną adaptację powieści Daniela Defoe z 1719 r. Autorzy czerpali inspirację również ze słynnej pantomimy pt. Afrykanka (1865), w której wyśmiana została operowa moda na egzotykę[1].

Treść edytuj

Akt 1 edytuj

Sir William Crusoe, ojciec Robinsona, czyta przy herbacie przypowieść o synu marnotrawnym i snuje rozważania o własnym synu, któremu w głowie tylko przygody i podróże. Robinson przysięga zakochanej w nim Edwige przysięgę wierności i rusza w drogę do Ameryki Południowej.

Akt 2 edytuj

Minęło sześć lat. Robinson przeżywszy katastrofę statku przebywa na bezludnej wyspie w towarzystwie Piętaszka. Tymczasem Edwige wspólnie z pokojówką Suzanne i domowym chłopcem Toby'm organizują ekspedycję ratunkową. Ich statek jednak również się rozbija. Suzanne i Toby trafiają w ręce kanibalów. Na widok kucharza doznają olśnienia: jest to ich dawny sąsiad z Bristolu, Jim Cocks, który wiele lat temu zaginął na morzu. Pojawia się Edwige: ona również została schwytana, lecz ponieważ wzięto ją za boginię - nie zostanie zatem zjedzona, lecz złożona w ofierze bogu Saranha. W chwili, gdy ofiara ma już zostać złożona rozlega się strzał: to Piętaszek, który obserwował całą scenę z ukrycia i zdążył zakochać się w pięknej Edwgie, strzelił z pożyczonego od Robinsona pistoletu. Kanibale uciekają w popłochu, a Piętaszek uwalnia Suzanne, Toby'ego i Edwige.

Akt 3 edytuj

Przyjaciele spotykają się z Robinsonem, który jest głęboko wzruszony tym spotkaniem. Nieoczekiwanie na wyspę przybywa statek piracki. Robinson wpada na pomysł, jak przechwycić ów statek i uciec z wyspy. Udając szaleńca, Robinson opowiada hersztowi, Willowi Atkinsowi, że na wyspie ukryty jest skarb. Piraci wyruszają na jego poszukiwanie, a tymczasem Robinson przejmuje ich broń. Gdy wracają, a raczej uciekają przed goniącymi ich kanibalami, Robinson oferuje im ratunek w zamian za pomoc w powrocie do kraju. Bierze również ślub z Edwige, którego udziela im Will Atkins[1].

Robinson Crusoe w Polsce edytuj

W 2013 r. utwór został wystawiony w Operze na Zamku w Szczecinie (adaptacja libretta i reżyseria Martin Otava). Libretto przełożyła na język polski Jitka Stokalska[2][3].

Przypisy edytuj

  1. a b c Tysiąc i jedna opera. T. 2, N-Ż, [w:] Piotr Kamiński, Robinson Kruzoe, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne SA, 2008, s. 35-36, ISBN 978-83-224-0900-8.
  2. Robinson Crusoe [online], Opera na Zamku w Szczecinie [dostęp 2024-02-12].
  3. Robinson Crusoe, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2024-02-12].

Linki zewnętrzne edytuj