Romuald Langwiński
Romuald Andrzej Langwiński (ur. 5 maja 1933 w Lublinie[1], zm. 7 czerwca 2003[3]) – polski farmaceuta i lekarz, profesor nauk farmaceutycznych, wykładowca Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
| Profesor nauk farmaceutycznych | |
| Specjalność: Farmakologia | |
| Alma Mater | |
|---|---|
| Doktorat |
12 listopada 1964[1] – nauki farmaceutyczne |
| Habilitacja |
28 stycznia 1974[1] – nauki medyczne |
| Profesura |
1982[2] |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Zakład |
Zakład Farmakodynamiki |
| Stanowisko |
Kierownik |
| Okres zatrudn. |
1974-2003 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Dyplom magistra farmacji otrzymał w 1995. W 1956 został przyjęty na drugi rok studiów na Wydziale Lekarskim, które ukończył w 1962. Od 1 listopada 1956 pracował na etacie asystenta w Zakładzie Farmakodynamiki Wydziału Farmaceutycznego. Stopień doktora otrzymał na podstawie pracy Ocena przydatności metody gorącej płytki ze szczególnym uwzględnieniem ruchliwości u myszy napisanej pod kierunkiem prof. Józefa Jeskego. Habilitował się na podstawie rozprawy Ośrodkowe działanie (−)-efedryny i od tego momentu do śmierci kierował Zakładem Farmakodynamiki[3].
Odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Andrzej Wróbel i inni, Dysertacje doktorskie i habilitacyjne wykonane na wydziałach Lekarskim i Farmaceutycznym UMCS i Akademii Medycznej w Lublinie, Lublin: AM, 2000, s. 328, ISBN 978-83-904478-7-2 [dostęp 2023-08-12].
- ↑ Prof. dr hab. Romuald Langwiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-08-12].
- ↑ a b c d e Janusz Kisielewski, Antonina Źrubek, Oni tworzyli farmację. Część druga, Lublin: PZF Cefarm Lublin S.A., 2018, s. 56, ISBN 978-83-952198-0-1.