Rozpłatany wół

obraz Rembrandta

Rozpłatany wół – dwie wersje olejnych obrazów Rembrandta.

Rozpłatany wół
Ilustracja
Autor

Rembrandt

Rodzaj

obraz

Data powstania

1643

Medium

olej na desce

Wymiary

73,3 × 51,7 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Glasgow

Lokalizacja

Kelvingrove Art Gallery and Museum

Rozpłatany wół
Ilustracja
Autor

Rembrandt

Rodzaj

obraz

Data powstania

1655

Medium

olej na desce

Wymiary

94 × 69 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Paryż

Lokalizacja

Luwr

Głównym tematem Rembrandta było malarstwo narracyjne oraz portrety. Malarz unikał obrazów rodzajowych czy malowania martwej natury, mimo ich popularności w ówczesnych Niderlandach. Dziś znanych jest około piętnaście jego dzieł z tej tematyki. Temat rozpłatanego wołu podejmowany był przez innych malarzy żyjących przed nim i mu współcześnie między innymi Beuckelaera, van Ostadego, Hoocha. Sceny z wiszącym mięsem często malowane wraz z różnymi postaciami w tym z dziećmi, odwoływały się do idei śmierci i wpisywały się w temat moralizatorskich scen rodzajowych.

Opis obrazów edytuj

W 1643 roku, Rembrandt namalował pierwszą swoją wersję wiszącej tuszy wołowej. Czerwone mięso rozświetla ciemne pomieszczenie rzeźni. Za nim znajduje się kobieta, prawdopodobnie żona rzeźnika myjąca podłogę z krwi. Belka do której przywiązane jest mięso, pozwala na uzyskanie efektu głębi i nadaje perspektywę. Obecnie obraz znajduje się w Kelvingrove Art Gallery and Museum[1].

W 1655 roku Rembrandt ponownie powrócił do tego samego tematu. Namalował większe dzieło, tym razem w sposób bardziej dojrzały manipulując światłocieniem. Mięso wołu wisi w pomieszczeniu rzeźni. W tle widać postać żony rzeźnika, wyglądającej zza drzwi i patrzącej w kierunku widza. Cały obraz wykonany jest grubymi, gwałtownymi pociągnięciami pędzla co jest charakterystyczne dla dwudziestowiecznego ekspresjonizmu. Obecnie obraz znajduje się w Luwrze[2].

Naśladowcy edytuj

Rozpłatany wół był przedmiotem naśladowań przez innych późniejszych malarzy, między innymi Eugène’a Delacroix, Francisa Bacona, Pabla Picassa czy Chaima Soutinego.

Przypisy edytuj

  1. The Carcase of an Ox. Kelvingrove Art Gallery and Museum. [dostęp 2023-06-18]. (ang.).
  2. Le Boeuf écorché. Luwr. [dostęp 2023-06-18]. (fr.).

Bibliografia edytuj