Rudis Alberto Corrales Rivera (ur. 6 listopada 1979 w Sociedad) – salwadorski piłkarz występujący na pozycji napastnika. Jego brat Magdonio Corrales również był piłkarzem.

Rudis Corrales
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Rudis Alberto Corrales Rivera

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1979
Sociedad

Wzrost

167 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1984–1997 Municipal Limeño
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1997–2003 Municipal Limeño
2004–2010 Águila
2011 Alianza
2012 Dragón
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001–2011  Salwador 77 (17)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Corrales, opisywany jako ambitny, obdarzony ogromną prędkością i precyzyjnym strzałem napastnik, urodził się w Sociedad, jednak wychowywał się w mieście Santa Rosa de Lima i w wieku około pięciu lat zaczął uczęszczać na treningi do tamtejszego zespołu Municipal Limeño. Do seniorskiej drużyny został włączony jako osiemnastolatek i w salwadorskiej Primera División zadebiutował 30 listopada 1997 w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Dragón. Szybko został podstawowym piłkarzem zespołu i sworzył duet atakujących ze swoim bratem Magdonio, a pierwszy sukces ze swoim macierzystym klubem odniósł w jesiennym sezonie Apertura 1999, kiedy to wywalczył z nim tytuł wicemistrza Salwadoru. Kolejne wicemistrzostwo zdobył rok później, podczas rozgrywek Apertura 2000, za to w wiosennej fazie Clausura 2001 z trzynastoma bramkami na koncie został królem strzelców ligi salwadorskiej, co zaowocowało pierwszymi powołaniami do reprezentacji. Ogółem w barwach Municipalu występował przez ponad sześć lat, zdobywając dla niego 77 bramek w rozgrywkach ligowych.

Wiosną 2004 Corrales po dziewiętnastu latach opuścił Municipal, podpisując pięcioletni kontrakt z drużyną CD Águila z siedzibą w mieście San Miguel. Tam również od razu wywalczył sobie miejsce w wyjściowej jedenastce i w wiosennym sezonie Clausura 2006 zdobył ze swoim zespołem pierwsze w karierze mistrzostwo Salwadoru. W 2007 dotarł do finału krajowego pucharu, Copa Presidente, natomiast we wrześniu tego samego roku strzelił swoją setną bramkę w lidze salwadorskiej, zostając siódmym piłkarzem, który zdołał przekroczyć tę liczbę. Podczas rozgrywek Apertura 2009 zdobył z Águilą wicemistrzostwo kraju i sukces ten powtórzył także pół roku później, w fazie Clausura 2010. Pod koniec swojego pobytu w klubie pełnił jednak najczęściej rolę rezerwowego, wobec czego przeszedł do ekipy Alianza FC ze stołecznego San Salvador. W sezonie Clausura 2011 zdobył z nią drugie w swojej karierze mistrzostwo Salwadoru. W styczniu 2012 powrócił do San Miguel, zostając zawodnikiem drugoligowego CD Dragón, gdzie cztery miesiące później, w wieku 33 lat, zakończył piłkarską karierę z powodu poważnej kontuzji.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

Zanim zaczął występować w seniorskiej kadrze, Corrales wielokrotnie reprezentował swój kraj w juniorskich kategoriach wiekowych. W 1998 roku w barwach młodzieżówki wziął udział w Igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w Maracaibo. W 2001 roku został powołany przez selekcjonera Carlosa Recinosa do seniorskiej reprezentacji Salwadoru na Puchar Narodów UNCAF, gdzie 23 maja w wygranym 3:0 meczu fazy grupowej z Nikaraguą zadebiutował w drużynie narodowej. Premierowego gola w kadrze strzelił natomiast dwa dni później, w wygranej 2:1 konfrontacji z Panamą, także w fazie grupowej. Ostatecznie wystąpił w tych rozgrywkach czterokrotnie, a jego zespół zajął trzecie miejsce. W 2002 roku znalazł się w składzie na Złoty Puchar CONCACAF, gdzie rozegrał wszystkie trzy mecze, a jego drużyna odpadła z turnieju w ćwierćfinale.

W 2003 roku Corrales po raz drugi wziął udział w Pucharze Narodów UNCAF, na którym wystąpił we wszystkich pięciu konfrontacjach i zdobył po jednym golu w pojedynkach z Panamą (2:1) i Nikaraguą (3:0), a jego drużyna narodowa podobnie jak poprzednio zajęła trzecie miejsce w turnieju. Kilka miesięcy później został powołany na Złoty Puuchar CONCACAF, gdzie rozegrał wszystkie trzy mecze, zaś Salwadorczycy ponownie odpadli w ćwierćfinale. Wystąpił w czterech spotkaniach wchodzących w skład eliminacji do Mistrzostw Świata 2006, na które jego zespół nie zdołał się jednak zakwalifikować. W 2005 trzeci raz znalazł się w składzie na Puchar Narodów UNCAF, gdzie Salwadorczycy odpadli już w fazie grupowej, za to on pojawiał się na boisku w obydwóch spotkaniach.

Corrales brał także udział w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2010, na które jego reprezentacja nie zdołała co prawda awansować, lecz on sam został królem strzelców kwalifikacji, zdobywając osiem bramek w siedemnastu spotkaniach. Na listę strzelców wpisywał się wówczas pięciokrotnie w spotkaniu z Anguillą (12:0), natomiast raz w rewanżu z tym samym rywalem (4:0), a także w dwóch konfrontacjach z Kostaryką (1:3 i 1:0). W 2009 roku po raz czwarty został powołany na Puchar Narodów UNCAF, gdzie rozegrał cztery mecze, a jego kadra zajęła wówczas czwarte miejsce. W tym samym roku znalazł się jeszcze w składzie na kolejny Złoty Puchar CONCACAF, na którym wystąpił we wszystkich trzech meczach, za to Salwadorczycy odpadli z rozgrywek już w fazie grupowej. W 2011 roku wziął udział w swoim czwartym Złotym Pucharze CONCACAF, gdzie czterokrotnie pojawiał się na boiskach, zaś jego kadra zakończyła swój udział w turnieju na ćwierćfinale. Ogółem swój bilans reprezentacyjny zamknął na siedemnastu strzelonych bramkach w 77 rozegranych spotkaniach.

Bibliografia

edytuj