Ryszard Stempień
Ryszard Stempień (ur. 1.02.1923 w Warszawie, zm. 21.05.1989 w Łodzi)[1] – polski lekarz chorób zakaźnych, profesor Akademii Medycznej w Łodzi.
Życiorys edytuj
Po ukończeniu szkoły powszechnej w Warszawie rozpoczął pracę w Państwowym Zakładzie Higieny, którą kontynuował w czasie okupacji (równocześnie ucząc się i uzyskując w 1943 r. maturę na tajnych kompletach w Gimnazjum im. T. Reymonta w Warszawie) oraz po 1945 r.[1] W 1951 r. otrzymał dyplom lekarza w Akademii Medycznej w Łodzi, wcześniej studiując na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Łódzkiego. W 1962 r. doktoryzował się na podstawie dysertacji pt. Wpływ kortyzonu na przebieg doświadczalnego zakażenia pałeczką Salmonella Typhimurium u myszy (promotor: doc. Jan Chrzanowski)[2]. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1966 r. w oparciu o pracę pt. Badania nad rozmieszczeniem znakowanej 311J-enterotoksyny gronkowcowej i 131J-albuminy u królików oraz wpływ niektórych leków na stopień ich wydalania[2].
W 1967 r. powołano go na stanowisko kierownika Katedry i Kliniki Chorób Zakaźnych w Akademii Medycznej w Łodzi. Kierował jej pracami przez 22 lata[1]. W 1967 r. został docentem, a w 1973 r. – profesorem nadzwyczajnym[1].
Był promotorem 15 rozpraw doktorskich i opiekunem 3 habilitacji. Posiadał drugi stopień specjalizacji z zakresu chorób zakaźnych oraz pierwszy stopień specjalizacji z mikrobiologii. Był członkiem Krajowego Zespołu Nadzoru Specjalistycznego ds. Chorób Zakaźnych i wojewódzkim specjalistą w zakresie chorób zakaźnych dla Łodzi[1].
Pozostawał aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych, kierując Oddziałem Łódzkim tego towarzystwa oraz pracując w jego Zarządzie Głównym. W 1972 r. został wybrany przewodniczącym ZG PTEiLChZ[1]. Należał do Międzynarodowego Towarzystwa Badań Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych. W latach 1980-1988 zasiadał w kolegium redakcyjnym „Przeglądu Epidemiologicznego”[3]. Od 1984 r. był członkiem Komitetu Ekologii Polskiej Akademii Nauk[1].
Zasługą jego i jego zespołu było wprowadzenie do leczenia przewlekłego zapalenia wątroby preparatów o działaniu immunosupresyjnym[1].
Odznaczenia:[1] edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
- Medal 25-lecia Akademii Medycznej w Łodzi
W 1988 r. nadano mu honorowe członkostwo Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych[4]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i Andrzej Kurnatowski (2004), Profesorowie i docenci Akademii Medycznej w Łodzi 1965-1994, Łódź, Uniwersytet Medyczny w Łodzi, s. 490.
- ↑ a b Teresa Pajszczyk-Kieszkiewicz (2011), Doktoraty i habilitacje w latach 1946-1970 na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Łódzkiego i Akademii Medycznej w Łodzi, Łódź, Uniwersytet Medyczny w Łodzi, ss. 148, 407.
- ↑ Marta Gromulska (2011), 90-lecie „Przeglądu Epidemiologicznego”, „Przegląd Epidemiologiczny”, nr 3, vol. 65, ss. 533-535.
- ↑ Polskie Towarzystwo Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych, Lista Członków Honorowych Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych [online], PTEiLChZ [dostęp 2023-09-22] (pol.).