Rywka Berger (imię przyjmowało formy Rebeka, Roma, Róża, Rachela, nazwisko - formę Bergier) – artystka, nauczycielka rysunku, urodzona 20 czerwca 1911 r. w Lublinie, zmarła tamże lub w Bełżcu w 1942 r.

Życiorys edytuj

Urodziła się przy ulicy Mostowej 1 w niezamożnej rodzinie szewca. Ojciec miał na imię Jankiel Berger (lub też "Jakub Bergier"). Jej matka nazywała się Sura Łaja, panieńskie nazwisko – Glatsztejn. Rywka także była spokrewniona z Jakubem Glatsztejnem, który był kuzynem jej matki.

Za wersją Józefa Sandla, częściowo potwierdzonej świadectwem Maksa Gelera, publicysty „Wochnszrift far Literatur, Kunst un Kultur", Rywka Berger uczyła się w szkole Mehofferowej w Lublinie. Po kilku latach zaczęła studiować na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po jakimś czasie przerwała studiowanie i wróciła do Lublina dla otrzymania posady nauczycielki rysunku w Szkole Ludowej im. Pereca w Lublinie. Za wczesnymi wspomnieniami kolegów z uczelni, Rywka Berger uwielbiała swoją pracę i dzieci ze szkoły, marzyła o lepszej przyszłości i próbowała stworzyć ją dla swoich uczniów.

Rywka Berger publikowała swoje działa w gazetach. Znamy to jedynie z pras przedwojennych. Na przykład, od lipca 1933 r. „Wochnszrift far Literatur, Kunst un Kultur” zamieszczano jej drzewo- i linoryty. W jednym z artykułów jest opisana jako artystka z wrażliwym okiem i subtelną duszą.

Rywka Berger była postrzegana jako artystka, walcząca z faszyzmem za pomocą swoich drzewo- i linorytów. W swoich pracach pokazywała napięte stosunki polityczne w kraju i za granicą.

Podczas okupacji niemieckiej pracowała w lubelskim oddziale Centrali Towarzystw Opieki nad Sierotami Żydowskimi. Zginęła podczas likwidacji getta, kiedy miała niespełna 30 lat.

Bibliografia edytuj