Sędziwój Żelski
Sędziwój Żelski herbu Ogończyk (ur. ca 1515, zm. 6 czerwca 1577) – łowczy dobrzyński.
Syn Jana, kasztelana dobrzyńskiego i Doroty z Markowa, urodził się około 1515 roku.
27 kwietnia 1534 roku otrzymał nominację na łowczego dobrzyńskiego, którym był do swej śmierci 6 czerwca 1577 roku.
Dziedzic: Woli, Małych Radzików i części Złotopola (łącznie 33 łanów ziemi), ufundował drugi kościół w Woli.
Żonaty z Zofią Radzikowską herbu Ogończyk córką Mikołaja, pozostawił: córkę Katarzynę, żonę Walentego Sumińskiego herbu Leszczyc oraz synów: Macieja i Bartłomieja.
Bibliografia
edytuj- Mirosław Krajewski, Nowy słownik biograficzny ziemi dobrzyńskiej, t. 1, Rypin 2014, 3173.
- Antoni Biliński, Szlachta Ziemi Dobrzyńskiej za ostatnich Jagiellonów. Studium historyczno-heraldyczne, Warszawa 1932, s. 216-217.
- Piotr Gałkowski, Szlachta okolic Wąpielska (XV-XIX w.), [w:] Ziemia Dobrzyńska, Zeszyty Historyczne Dobrzyńskiego Oddziału WTN, VII, Rypin 2000, s. 98-101.
- Adam Boniecki, Herbarz Polski, t. V, Warszawa 1902, s. 153.