ST-53
ST-53 – jedno z pierwszych powojennych ugrupowań artystycznych w Polsce powstałe w 1953 roku w Katowicach (wówczas Stalinogród) z inicjatywy studentów Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach.
Grupa miała charakter samokształceniowy, skupiała artystów-malarzy, ale należeli też do jej grona architekci, pisarze i historycy sztuki. Za swój podstawowy cel przyjęła wypracowanie warsztatu i środków wyrazu właściwych dla nowocześnie pojmowanej sztuki w oparciu o Teorię widzenia Władysława Strzemińskiego.
Nazwa grupy: ST-53 została wymyślona w 1956 roku przez Andrzeja Wydrzyńskiego na potrzeby pierwszej oficjalnej wystawy grupy i stanowi akronim, w którym pierwszy człon wiąże się jednocześnie z trzema ideowymi założeniami: „St” pochodzi od pierwszych liter nazwiska „duchowego” mistrza – Strzemińskiego, po drugie wskazuje na „studyjność” – roboczy i samokształceniowy charakter grupy, a także wiąże się z miejscem jej działalności – czyli Stalinogrodem; cyfry „53” oznaczają rok formalnego zawiązania grupy.
Rozpad ST-53 nastąpił w 1956 roku, wskutek różnic ideowych członków, z których każdy wstąpił na drogę własnych poszukiwań twórczych. Działalność ST-53 była jedną z pierwszych oznak sprzeciwu wobec dominacji realizmu socjalistycznego w sztuce polskiej, mimo iż jej członków nie można uznać za „zbuntowanych”, radykalnych politycznie burzycieli; totalitarną, niedającą szans twórczego rozwoju, rzeczywistość kontestowali w sposób apolityczny.
Członkowie ST-53 edytuj
- Irena Bąk
- Krystyna Broll-Jarecka
- Urszula Broll
- Klaudiusz Jędrusik
- Stefan Gaida
- Stefan Krygier
- Hilary Krzysztofiak
- Lech Kunka
- Włodzimierz Napieralski
- Maria Obremba
- Katarzyna Schiele
- Zdzisław Stanek
- Tadeusz Ślimakowski
- Waldemar Świerzy
- Konrad Swinarski
- Sylwester Wieczorek
- Andrzej Wydrzyński
Prace trzech członków ST-53 są eksponowane w Muzeum w Chorzowie, w ramach kolekcji „Grupa St-53”[1].
Przypisy edytuj
- ↑ Grupa St-53. Muzeum w Chorzowie. [dostęp 2017-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-28)].
Bibliografia edytuj
- J. Zagrodzki (red.), „Katowicki Underground Artystyczny po 1953 roku. ST-53: Twórcy, postawy ślady”, wyd. Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach, Katowice 2004. ISBN 83-88254-32-4.
- Jerzy Moskal: ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice – Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1993, s. 51. ISBN 83-85831-35-5.
