Sa’id ibn Ahmad
omański Imam
Sa’id ibn Ahmad – władca Omanu z dynastii Al Busa’id. Panował w latach 1783-1786.
Dokonał daleko posuniętej politycznej centralizacji kraju. W obawie przed atakami niechętnych dynastii panującej plemion, przeniósł w 1786 roku stolicę z położonego w głębi kraju Rustak, do nadmorskiego Maskatu. W walce z buntującymi się plemionami pomagała imamowi Sa’idowi ibn Ahmadowi Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska, co związało kraj z Wielką Brytanią.
Bibliografia edytuj
- Encyklopedia Historyczna Świata, tom IX Azja -cz. 2, Kraków 2002, s. 233-234.