Samuel Lewicki
Samuel Wojciech Lewicki[1] herbu Rogala – właściciel ziemski, urzędnik w XVIII wieku okresu I Rzeczypospolitej, hrabia.
 Rogala | |
| Ojciec | |
|---|---|
| Żona |
Katarzyna Humnicka |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujBył synem Ignacego Adama Lewickiego (zm. 1788, urzędnik ziemski) i Marcjanny z domu Tarnawieckiej (zm. 1754, córka stolnika winnickiego)[2][3]. Miał siostrę Annę wzgl. Joannę Magdalenę (ur. w Sanoku, od 1759 zamężna z podstolicym Michał Błońskim[4], później zamężna z chorążym sanockim Żurowskim)[2]. Swoim rodzicom ufundował epitafium w kościele Franciszkanów w Sanoku, wykonane z czarnego marmuru i inskrypcją w języku łacińskim[5].
Był kasztelanem inflanckim, starostą krzeczkowskim (1760–1764). Poseł na sejm 1762 roku z ziemi sanockiej[6]. Elektor króla Stanisława Augusta Poniatowskiego (1764)[1]. Podsędek przemyski w latach 1767–1772, łowczy podlaski w 1765, podwojewodzi przemyski w latach 1759–1767.
W 1776 zakupił od rządu na własność starostwo krzeczkowskie[1]. Był członkiem Stanów Galicyjskich[1]. W 1783 cesarz Józef II Habsburg nadał mu dziedziczny tytuł hrabiowski[1][7]. W 1790 został odznaczony krzyżem kawalerskim Orderu Świętego Stanisława[1]. Był członkiem komisji pełnomocnej lwowskiej, powołanej w 1790 roku dla układów z Leopoldem II Habsburgiem[8].
Jego żoną została Katarzyna Humnicka, która była córką jego macochy Salomei Morskiej (wdowa po Józefie Humnickim, łowczym przemyskim)[9]. Ich dziećmi byli: Antonina (zamężna z Janem Lewickim, zm. 1798 w Tyczynie), Zofia (zamężna z Józefem Borowskim, od 1805 właścicielka Kochanówki i Wilczogóry, zm. 1840), Adam (bezżenny, zm. w 1843 w Barszczowicach), Józef Kalasanty (1767–1845)[1][10].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Herbarz polski 1911 ↓, s. 188.
- ↑ a b Herbarz polski 1911 ↓, s. 187-188.
- ↑ Samuel Wojciech hr. Lewicki z Lewiczyna h. Rogala. sejm-wielki.pl. [dostęp 2020-07-12].
- ↑ Michał Błoński h. Biberstein. sejm-wielki.pl. [dostęp 2020-07-12].
- ↑ Franciszek Oberc: Pomniki i tablice pamiątkowe Sanoka. Sanok: 1998, s. 42. ISBN 83-909787-1-7.
- ↑ Dyaryusz Seymu Ordynaryinego Warszawskiego, w Roku, 1762, s. 14.
- ↑ Sylwester Korwin Kruczkowski: Poczet Polaków wyniesionych do godności szlacheckiej przez monarchów austrjackich w czasie od roku 1773 do 1918: dalej tych osób, którym wymienieni władcy zatwierdzili dawne tytuły książęce względnie hrabiowskie lub nadali tytuły hrabiów i baronów jak niemniej tych, którym zatwierdzili staropolskie szlachectwo. Lwów: 1935, s. 38.
- ↑ Walerian Kalinka, Sejm Czteroletni, t. II, część 1, Kraków 1895, s. 118-119.
- ↑ Herbarz polski 1911 ↓, s. 187, 188.
- ↑ Józef Kalasanty Kalasnty hr. Lewicki z Lewiczyna h. Rogala. sejm-wielki.pl. [dostęp 2020-07-12].
Bibliografia
edytuj- Jacek Krochmal: Podwojewodziowie przemyscy (od końca XVI do XVIII wieku), w: „Rocznik Historyczno-Archiwalny” T. IX, Przemyśl 1995, s. 54.
- Lewiccy. W: Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 14: Lasoccy – Liwiński. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1911, s. 1-396.