Schandmaul jest niemieckojęzycznym zespołem z okolic Monachium, grającym medieval rock i folk rock.

Schandmaul
Ilustracja
Schandmaul na koncercie w 2009
Rok założenia

`1998

Pochodzenie

 Niemcy (Monachium)

Gatunek

medieval rock, folk rock

Wydawnictwo

F.A.M.E. Recordings

Skład
Thomas Lindner - śpiew, akordeon, gitara akustyczna, klawisze

Anna Katharina Kränzlein – skrzypce, lira korbowa
Stefan Brunner – perkusja, trąbka
Martin Christoph „Ducky“ Duckstein – gitara
Birgit Muggenthaler – dudy, instrument dęty
Matthias „Hiasl“ Richter – gitara basowa, kontrabas

Byli członkowie
Hubert „Hubsi“ Widmanngitara basowa, mandolina, lira korbowa
Strona internetowa

Historia edytuj

Schandmaul został założony w 1998 roku, kiedy to szóstka muzyków z Monachium i okolic zdecydowała się zagrać wspólny koncert folkowy. Ponieważ granie samych coverów im nie wystarczało, postanowili napisać własne piosenki. Tak powstała jedna z pierwszych samodzielnych piosenek Schandmaula Teufelsweib (niem. Samica diabła), której dźwięki stały się typowe dla zespołu. W dalszych latach zespół poszedł tą samą trasą.

Pierwszy koncert Schandmaula odbył się w knajpie „Die Hexe” 14 listopada 1998. Do tego czasu nie mieli żadnej nazwy: nazwy „Schandmaul” zaczęli używać dopiero tuż przed koncertem. Z zamierzenia miała być nazwą ironiczną, symbolizującą jokera z gier karcianych, błazna. Po udanych koncertach zdecydowali się nagrać album Wahre Helden (niem. Prawdziwi bohaterowie), który ukazał się na początku 1999. Ponieważ koncerty dalej stanowiły energię i inspirację dla zespołu do tworzenia kolejnych utworów, w 2000 ukazał się drugi album pod tytułem Von Spitzbuben und anderen Halunken. W tym samym roku grupa rozpoczęła współpracę z biurem koncertów Extratours – współpraca trwa do dziś.

W 2001 roku na Schandmaul zwróciła uwagę wytwórnia płytowa i jeszcze w tym roku wprowadziła na rynek nowe wydanie Von Spitzbuben und anderen Halunken. W tym samym czasie Schandmaul udzielał kolejnych koncertów, między innymi na festiwalach takich jak M’era Luna, Zillo-Festival czy Wave-Gotik-Treffen, a także zorganizował pierwszą dużą trasę. Trzeci album – Narrenkönig (niem. Król błaznów) – został nagrany w profesjonalnym studio i w październiku 2002 został wprowadzony na rynek. Osiągnął 70. miejsce na niemieckich listach top albumów 2002 roku. W tym samym roku, nieco wcześniej, w sierpniu 2002 basista Hubsi Widmann odszedł z grupy, a na jego miejsce przyszedł Matthias Richter, który nie brał jednak już udziału w nagrywaniu płyty Narrenkönig.

Wraz z początkiem 2004 ukazał się Wie Pech & Schwefel (niem. Jak smoła i siarka) – pierwszy album studyjny nagrany z Matthiasem Richterem jako basistą. Trasa promująca, w trakcie której zespół zagrał ponad 80 koncertów, odbyła się w całej niemieckojęzycznej części Europy. Pod koniec 2004 zespół zorganizował po raz pierwszy „Funkenflug-Festival” w Monachium. W tym samym roku grupa powołała do życia swój największy projekt: trasę akustyczną, bez gitary elektrycznej, za to z kwartetem smyczkowym i dodatkowo perkusją, a w 2005 koncert w monachijskim Circus Krone, w trakcie którego zespołowi towarzyszyła orkiestra Puchheimer Jugendkammerorchester i liczni goście z innych zespołów (między innymi Castus i Wim z Corvus Corax jako dudziarze czy Oliver SaTyr z Fauna jako harfiarz). Koncert okazał się sukcesem do tego stopnia, że na krótko ukazało się DVD i CD pod nazwą Kunststück, zawierające nagrania z trasy oraz przede wszystkim występ w Circus Krone. Poza tym ukazał się pierwszy singiel Schandmaul pod tytułem Bin unterwegs, który zawierał również kilka utworów na żywo z wyżej wspomnianego koncertu. Późniejsze koncerty tego typu, częściowo z orkiestrą smyczkową, ale już również na powrót z elementami rocka, zakończyła współpraca z Niemieckim Centrum Terapii Muzycznej. W marcu 2006 ukazał się kolejny album Mit Leib und Seele (niem. Ciałem i duszą). Jako pierwszy ze wszystkich dotychczasowych dostał się na listę Top 10 Media Control Charts. We wrześniu 2007 grupa otrzymała bawarską nagrodę Pick Up za projekt „Newcomermusic”. 4 kwietnia 2008 grupa opublikowała album Anderswelt (niem. Inny świat), który sięgnął ósmego miejsca na niemieckiej liście top albumów: zespół odnotował to wówczas jako najwyższe miejsce na topliście albumów w historii istnienia Schandmaul.

14 listopada 2008 odbył się koncert jubileuszowy z okazji 10-letniego istnienia zespołu, na którym zjawiło się 7.000 fanów. W ciągu 3,5 godziny zespół zagrał prawie wszystkie swoje najbardziej znane utwory oraz album Anderswelt. 24 kwietnia 2009 ukazało się Live-DVD Sinnfonie, zawierające wykonania z wyżej wspomnianego koncertu.

W 2009 roku Schandmaul został nominowany do nagrody Echo.

Styl edytuj

Zespół łączy instrumenty współczesne, takie jak gitara basowa, perkusja czy gitara elektryczna, z instrumentami średniowiecznymi, jak np. szałamaja, lira korbowa czy dudy. Używa również instrumentów typowych dla folku: skrzypiec i akordeonu, które stanowią podstawową część melodii. Schandmaul zawiera w sobie wyraźne wpływy folku i rocka, natomiast elementy muzyki średniowiecznej występują raczej w wąskim zakresie[1].

Tematyka i składnia tekstów zawierają w sobie duże wpływy średniowieczne. Piosenki często opowiadają krótkie historie, zwłaszcza te znane z wieków średnich. W piosenkach Schandmaul często jest więc mowa i królach, błaznach, grajkach (Der Spielmann), słynnych artefaktach (Der Talisman) czy karczmach (Trinklied). W ten sposób część piosenek brzmi jak ballady czy też wyśpiewane bajki.

Wraz z biegiem czasu styl Schandmaul oraz treści piosenek się zmieniały. Pierwsze albumy zawierają w sobie bardzo uwydatnione wpływy średniowieczne, zarówno w tekstach, jak i samej muzyce. Na nowszych zespół pozwala sobie na „mocniejsze” dźwięki (gitara elektryczna zaczyna grać coraz większą rolę). Teksty nie są już tak nasycone średniowieczną składnią ani tematyką.

Dyskografia edytuj

Albumy edytuj

  • 1999: Wahre Helden (Remix, F.A.M.E)
  • 2001: Von Spitzbuben und anderen Halunken (Remix, F.A.M.E)
  • 2002: Narrenkönig (F.A.M.E)
  • 2003: Hexenkessel (Live)
  • 2004: Wie Pech & Schwefel (F.A.M.E)
  • 2004: Kunststück (feat. Puchheimer Jugendkammerorchester)
  • 2006: Mit Leib und Seele (F.A.M.E)
  • 2008: Anderswelt (F.A.M.E)
  • 2009: Sinnfonie (F.A.M.E)

Single edytuj

  • 2005: Bin Unterwegs (F.A.M.E)
  • 2005: Immer noch wach (feat. Tanzwut)
  • 2006: Kein Weg zu weit (EP; F.A.M.E)
  • 2007: Die Tür in Mir / Der Untote (12", Pic, Ltd,)

Inne edytuj

  • 1998: Wahre Helden (Demo)
  • 2000: Von Spitzbuben und anderen Halunken (demo)
  • 2003: Hexenkessel (Live-CD i -DVD; F.A.M.E)
  • 2005: Kunststück (Live-CD i -DVD; F.A.M.E)
  • 2006: Magda Treadgolds Märchen (oficjalne wydawnictwo amerykańskie)
  • 2008: Sinnbilder (DVD; film + Live z Wacken Open Air 2007)
  • 2008: Magda Treadgolds Märchen (oficjalne wydawnictwo niemieckie)
  • 2008: Die Melodie
  • 2008: HibbelFolkFunk
  • 2009: Sinnfonie (Live-CD i -DVD + Film + Live z Wacken Open Air 2007 + Andersvolk - Der Fan Film)

Wyróżnienia edytuj

  • 2000: Ruth – niemiecka nagroda światowej muzyki
  • 2007: bawarska nagroda Pick Up
  • 2009: nominacja do Echo w kategorii Rock/Alternative

Przypisy edytuj

  1. Magister Rother: Wywiad z Birgit Muggenthaler o zespole Schandmaul w Folkes Stimme, 11 sierpnia 2002

Linki zewnętrzne edytuj