Schizokaria
Schizokaria (ang. schizocaria, catastrophic schizophrenia) – zarzucone określenie rzadkich postaci schizofrenii o nagłym początku i wyjątkowo niekorzystnym, katastroficznym przebiegu[1]. Termin schizokarii (niem. Schizokarie, także schizophrene Katastrophe) wprowadził Friedrich Mauz w 1930 roku[2]. W pierwszych dekadach po opisaniu schizofrenii przez Eugena Bleulera ten podtyp schizofrenii stanowił około 10% przypadków choroby. Manfred Bleuler prowadzący badania nad przebiegiem schizofrenii począwszy od lat 30. i 40. stwierdził, że częstość tego podtypu z biegiem lat znacznie się zmniejszyła[3]. W latach 80. szacowano ją na około 4%[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Raymond J Corsini: The dictionary of psychology. New York: Brunner/Mazel, 2002, s. 864. ISBN 1-58391-328-9.
- ↑ Friedrich Mauz: Die Prognostik der endogenen Psychosen. Leipzig: Thieme, 1930.
- ↑ Bleuler M. Schizophrenic deterioration. „British Journal of Psychiatry”. 143, s. 78-79, 1983. PMID: 6882996.
- ↑ G. Gross, G. Huber, R Schüttler. Die Beeinflussung des Langzeitverlaufs schizophrener Krankheiten durch somatotherapeutische Massnahmen. „Psychiatria Clinica”. 13 (3-4), s. 179-92, 1980. DOI: 10.1159/000283874. PMID: 6113621.