Seán O’Malley
Seán Patrick O’Malley OFMCap (ur. 29 czerwca 1944 w Lakewood) – amerykański duchowny rzymskokatolicki, kapucyn, doktor literatury hiszpańskiej i portugalskiej, biskup koadiutor diecezji Saint Thomas w latach 1984–1985, biskup diecezjalny Saint Thomas w latach 1985–1992, biskup diecezjalny Fall River w latach 1992–2002, biskup diecezjalny Palm Beach w latach 2002–2003, arcybiskup metropolita bostoński w latach 2003–2024, kardynał prezbiter od 2006, członek Rady Kardynałów od 2013, przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich od 2014, szef zarządu Fundacji Papieskiej od 2018, od 2024 arcybiskup senior archidiecezji bostońskiej.
| Kardynał prezbiter | |||
.jpg)
| |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 czerwca 1944 | ||
| Arcybiskup metropolita bostoński | |||
| Okres sprawowania |
2003–2024 | ||
| Przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ochrony Osób Małoletnich | |||
| Okres sprawowania |
od 2014 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | |||
| Śluby zakonne |
14 lipca 1965 | ||
| Prezbiterat |
29 sierpnia 1970 | ||
| Nominacja biskupia |
30 maja 1984 | ||
| Sakra biskupia |
2 sierpnia 1984 | ||
| Kreacja kardynalska |
24 marca 2006 | ||
| Kościół tytularny | |||
| Odznaczenia | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
| Data konsekracji |
2 sierpnia 1984 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Życiorys
edytujSyn Theodore’a i Mary Louise z domu Reidy.
Wstąpił do zakonu kapucynów – śluby zakonne złożył 14 lipca 1965. Kształcił się w St. Fidelis Seminary w Butler, kolegium zakonnym w Waszyngtonie oraz na Katolickim Uniwersytecie Ameryki w Waszyngtonie. Uzyskał stopień doktora z literatury hiszpańskiej i portugalskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 29 sierpnia 1970 z rąk Johna McDowella, biskupa pomocniczego diecezji Pittsburgh.
W latach 1969–1973 wykładał na Katolickim Uniwersytecie Ameryki. Pracował następnie w archidiecezji waszyngtońskiej jako duszpasterz osób pochodzenia hiszpańskiego, portugalskiego i haitańskiego. W czerwcu 1984 został mianowany biskupem koadiutorem diecezji Saint Thomas na Wyspach Dziewiczych. Sakry biskupiej udzielił mu 2 sierpnia 1984, w katedrze Świętych Piotra i Pawła w Charlotte Amalie, Edward John Harper, biskup tej diecezji (z towarzyszeniem Jamesa Hickeya, arcybiskupa waszyngtońskiego oraz Eugene Marino, biskupa pomocniczego waszyngtońskiego). W październiku 1985 objął rządy w diecezji po przejściu biskupa Harpera na emeryturę. W czerwcu 1992 przeszedł na stolicę biskupią Fall River, a we wrześniu 2002 na stolicę biskupią Palm Beach. Na specjalne papieskie zaproszenie uczestniczył w Sesji Specjalnej Światowego Synodu Biskupów ds. Oceanii w Watykanie jesienią 1998. Był również wizytatorem seminariów duchownych w Ameryce Środkowej i na Karaibach.
W lipcu 2003 zastąpił kardynała Bernarda Law na czele archidiecezji bostońskiej. W lutym 2006 papież Benedykt XVI ogłosił jego nominację kardynalską, w marcu 2006 na uroczystości konsystorza O’Malley otrzymał tytuł kardynała prezbitera Santa Maria della Vittoria. Od września 2006 jako jeden z nielicznych kardynałów na świecie rozpoczął prowadzenie bloga, w którym raz na tydzień komentuje bieżące wydarzenia z życia Kościoła lokalnego i powszechnego, w których brał osobisty udział.
Uczestniczył w konklawe 2013, na którym wybrano papieża Franciszka.
Decyzją papieża Franciszka od 13 kwietnia 2013 jest członkiem grupy dziewięciu kardynałów doradców (Rada Kardynałów), którzy służą radą papieżowi w zarządzaniu Kościołem i w sprawach reformy Kurii Rzymskiej[1].
Od 22 marca 2014 jest przewodniczącym nowo powołanej Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich[2].
30 października 2018 został wybrany szefem zarządu Fundacji Papieskiej, zastępując na tym stanowisku kard. Donalda Wuerla[3].
29 czerwca 2024 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo do udziału w konklawe[4].
5 sierpnia 2024 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z pełnionego urzedu arcybiskupa metropolity bostońskiego[5].
Odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Biuletyn watykański z 13.04.2013. press.catholic.va. [dostęp 2013-04-13]. (wł.).
- ↑ Watykan: powstała Papieska Komisja ds. Ochrony Nieletnich [online], pl.radiovaticana.va [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Kardynał znany z walki z pedofilami został szefem papieskiej fundacji. deon.pl, 6 listopada 2018. [dostęp 2018-11-06].
- ↑ Kard. Seán Patrick O’Malley kończy 80 lat – 125 kardynałów elektorów. ekai.pl. [dostęp 2024-06-29]. (pol.).
- ↑ Rinuncia e nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Boston (U.S.A.). press.vatican.va. [dostęp 2024-08-05]. (wł.).
- ↑ Mark Labbe: Portugal presents Cardinal O'Malley with highest national honor. thebostonpilot.com, 22 lipca 2016. [dostęp 2018-11-06]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Nota biograficzna Seána Patricka O’Malleya na stronie archidiecezji bostońskiej (arch.). bostoncatholic.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-05-20)]. (ang.).
- Nota biograficzna Seána Patricka O’Malleya na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-08-05]. (wł.).
- Seán Patrick O’Malley w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
- Seán O’Malley [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-03-24] (ang.).