Sielsowiet Dziakowicze

Sielsowiet Dziakowicze
Дзякавіцкі сельсавет
Дяковичский сельсовет
	sielsowiet
Państwo	Białoruś
Obwód	homelski
Rejon	żytkowicki
Siedziba	Dziakowicze
Powierzchnia	299 km²
Populacja (2018); • liczba ludności	; 746
• gęstość	2,49
	Szczegółowy podział administracyjny
Liczba miejscowości	6
	Położenie na mapie obwodu homelskiego Sielsowiet Dziakowicze
	Położenie na mapie Białorusi Sielsowiet Dziakowicze
	52°26′N 28°01′E/52,433333 28,016667

Sielsowiet Dziakowicze (biał. Дзякавіцкі сельсавет, ros. Дяковичский сельсовет) – dawny sielsowiet na Białorusi, w obwodzie homelskim, w rejonie żytkowickim, z siedzibą w Dziakowiczach.

Sielsowiet został zniesiony 27 grudnia 2022. Jego terytorium w całości przyłączono do sielsowietu Marocharawa.

Demografia

Według spisu z 2009 sielsowiet Dziakowicze zamieszkiwało 1098 osób, w tym 1086 Białorusinów (98,91%), 7 Rosjan (0,64%), 2 Ukraińców (0,18%) i 3 osoby, które nie podały żadnej narodowości^[1]. Do 2018 liczba ludności spadła do 746 osób^[2].

Pod koniec jego istnienia społeczeństwo sielsowietu było starzejące się. W 2018 111 osób miało poniżej 30 lat, w tym w większości były to dzieci i młodzież szkolna (65 osób) i dzieci w wieku przedszkolnym (31 osób). 399 osób było w wieku produkcyjnym^[a], a 257 osób było w wieku emerytalnym^[b]. Trzy z sześciu miejscowości było wówczas wymierające: Łutowie i Budę zamieszkiwali w większości emeryci i nikt poniżej 30 lat, mieszkańcami Postał byli wyłącznie emeryci^[2].

Geografia i transport

Sielsowiet położony był na Polesiu, w północnowschodniej części rejonu żytkowickiego. Częściowo obejmował Jezioro Czerwone (Kniaź). Powierzchnia w większości zalesiona - 209,37 km² z 299 km² powierzchni sielsowietu porośnięta jest lasem.

Przebiegała przez niego droga republikańska R57^[3]^[4].

Miejscowości

agromiasteczko:
- Dziakowicze
wsie:
- Buda
- Chwojka
- Łutowie
- Postały
- Wiatczyn

Zobacz też

gmina Dziakowicze

Uwagi

↑ w tym również osoby poniżej 30 lat
↑ wiek emerytalny na Białorusi wynosił wówczas 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn

Przypisy

↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года. [dostęp 2022-01-01]. (ros.).
↑ ^a ^b Паспорт Дяковичского сельского Совета. Rejon żytkowicki. [dostęp 2022-01-01]. (ros.).
↑ Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2022-01-01]. (ros.).
↑ yandex.by. [dostęp 2022-01-01]. (ros.).

Bibliografia

Сельские исполнительные комитеты. Rejon żytkowicki. [dostęp 2022-01-01]. (ros.).

[uwaga1-3] w tym również osoby poniżej 30 lat

[uwaga2-4] wiek emerytalny na Białorusi wynosił wówczas 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn

[1] Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года. [dostęp 2022-01-01]. (ros.).

[przypis1-2] Паспорт Дяковичского сельского Совета. Rejon żytkowicki. [dostęp 2022-01-01]. (ros.).

[5] Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2022-01-01]. (ros.).

[6] yandex.by. [dostęp 2022-01-01]. (ros.).

[1]

[2]

[a]

[b]

[3]

[4]