Sixto Betancourt

gwatemalski piłkarz

Sixto Ubaldo Betancourt Véliz (ur. 16 maja 1992 w Tiquisate) – gwatemalski piłkarz występujący na pozycji lewego obrońcy, reprezentant Gwatemali, od 2023 roku zawodnik Coatepeque.

Sixto Betancourt
Pełne imię i nazwisko

Sixto Ubaldo Betancourt Véliz

Data i miejsce urodzenia

16 maja 1992
Tiquisate

Wzrost

179 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Coatepeque

Numer w klubie

19

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Samayac
2009–2012 Juventud Retalteca 20 (0)
2012–2013 Malacateco 39 (0)
2013–2016 Municipal 30 (0)
2014 Cartaginés (wyp.) 9 (0)
2015 Plaza Colonia (wyp.) 9 (0)
2016–2017 Antigua GFC 40 (1)
2017–2022 Malacateco 160 (3)
2023 Santa Lucía 10 (0)
2023– Coatepeque 7 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  Gwatemala U-17 2 (0)
2011  Gwatemala U-20 3 (0)
2021–  Gwatemala 1 (0)
W sumie: 6 (0)
  1. Aktualne na: 13 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 13 listopada 2023.

Kariera klubowa

edytuj

Betancourt pochodzi z miejscowości Tiquisate w departamencie Escuintla[1]. Karierę rozpoczynał w trzecioligowym Deportivo Samayac, skąd przeniósł się do występującego w najwyższej klasie rozgrywkowej Juventudu Retalteca[1]. W gwatemalskiej Liga Nacional zadebiutował 22 listopada 2009 w przegranym 1:2 spotkaniu z Zacapą[2]. W październiku 2011, na fali sukcesów osiąganych z reprezentacją młodzieżową, ogłoszono jego transfer do krajowego potentata Comunicaciones FC[3], lecz ostatecznie do przenosin nie doszło i gracz pozostał w Juventudzie – obydwa kluby nie porozumiały się odnośnie do opłaty transferowej[4]. W 2012 roku spadł z Juventudem do drugiej ligi. Bezpośrednio po tym przeniósł się do Deportivo Malacateco, gdzie spędził rok[2].

W czerwcu 2013 Betancourt został piłkarzem stołecznego CSD Municipal[5]. Wywalczył z nim wicemistrzostwo Gwatemali (Clausura 2014), lecz pełnił głównie rolę rezerwowego i po kilku miesiącach został zesłany przez trenera Aníbala Ruiza do rezerw[1]. W sierpniu 2014 został ściągnięty przez Mauricio Wrighta, swojego byłego szkoleniowca z Malacateco, na wypożyczenie do kostarykańskiego CS Cartaginés[1]. W kostarykańskiej Primera División zadebiutował 15 października 2014 w przegranym 0:1 meczu z Pérez Zeledón. W lutym 2015 razem z Albertem Barrientosem, swoim kolegą klubowym z Municipalu, został wypożyczony na pół roku do urugwajskiego drugoligowca Plaza Colonia[6]. Na koniec sezonu wywalczył z nim awans do pierwszej ligi[7].

Latem 2016 Betancourt przeszedł do ekipy Antigua GFC. Zdobył z nim pierwszy w historii klubu tytuł mistrza Gwatemali (Apertura 2017). Po roku został piłkarzem Deportivo Malacateco, z którym wywalczył największy sukces w dziejach zespołu – wicemistrzostwo Gwatemali (Clausura 2019). Pełnił rolę kapitana drużyny[2].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W kwietniu 2009 Betancourt w barwach reprezentacji Gwatemali U-17 prowadzonej przez Antonio Garcíę wziął udział w mistrzostwach CONCACAF U-17. Rozegrał wówczas dwa mecze (na trzy możliwe), zaś jego drużyna odpadła z rozgrywek w fazie grupowej.

W marcu 2011 Betancourt został powołany przez selekcjonera Evera Hugo Almeidę do reprezentacji Gwatemali U-20 na mistrzostwa CONCACAF U-20. Wystąpił tam tylko w jednym meczu (na pięć możliwych), a będący gospodarzami Gwatemalczycy dotarli aż do półfinału – przegrali w nim z Kostaryką (1:2) – zajmując trzecie miejsce w turnieju i po raz pierwszy w historii zakwalifikowali się na młodzieżowe mistrzostwa świata. Na sierpniowych mistrzostwach świata U-20 w Kolumbii Betancourt rozegrał dwa z czterech spotkań, a Gwatemalczycy odpadli w 1/8 finału z Portugalią (0:1). Tamta drużyna była wówczas uznawana za „złote pokolenie” Gwatemali, lecz sam Betancourt był wyłącznie jej drugoplanową postacią[8].

W seniorskiej reprezentacji Gwatemali Betancourt zadebiutował za kadencji selekcjonera Amariniego Villatoro, 22 stycznia 2021 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Portorykiem.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Luis Rolando Solares: SIXTO A COSTA RICA. luchosolares.blogspot.com, 10 sierpnia 2014. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).
  2. a b c Alberto Paz: El Capitán de los toros anuncia su futuro. guatefutbol.com, 3 czerwca 2020. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).
  3. Dos refuerzos para el plantel Mayor. [w:] Camerino Crema [on-line]. camerinocrema.com, 11 października 2011. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).
  4. Le dicen NO a Juventud Retalteca. [w:] Juventud Retalteca [on-line]. Facebook, 26 sierpnia 2011. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).
  5. Leonardo Monje, Motta, Morandi, Jonathan López y Sixto Betancourt ya firmaron con Municipal. [w:] FutGuate [on-line]. selecciondeguatemala.com, 25 czerwca 2013. [dostęp 2021-02-22]. (hiszp.).
  6. Sixto Betancourt y Albert Barrientos dejan Municipal y van a Uruguay. [w:] Soy502 [on-line]. soy502.com, 4 lutego 2015. [dostęp 2021-02-23]. (hiszp.).
  7. Gloria Cabrera: Betancourt y Barrientos jugarán en la Primera División del futbol uruguayo. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 21 maja 2015. [dostęp 2021-02-23]. (hiszp.).
  8. Jeniffer Gómez: Una generación que hizo soñar. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 6 kwietnia 2015. [dostęp 2021-02-23]. (hiszp.).

Bibliografia

edytuj