Skarb z Boscoreale
Skarb z Boscoreale – pochodzący z okresu starożytności bogaty zbiór przedmiotów odkryty w 1895 roku we włoskim Boscoreale. Obecnie przechowywany jest w Luwrze[1].
Skarb odkopano w ruinach rzymskiej willi, zasypanej podczas erupcji Wezuwiusza w 79 roku. Leżał w pomieszczeniu na prasę winiarską wraz ze szkieletem osoby, która zginęła podczas katastrofy, próbując ukryć kosztowności[1][2]. Na datowany w większości na epokę Augusta skarb składają się: ponad 1000 złotych monet, wykonane ze złota cztery bransoletki, kolczyki i łańcuszek oraz licząca 103 elementy srebrna zastawa stołowa[2].
Do najciekawszych okazów należą dwa kubki z przedstawieniami tańczących szkieletów greckich poetów i filozofów, dwa skyfosy zdobione scenami historycznymi z postaciami Augusta i Tyberiusza oraz dwie patery dekorowane pośrodku reliefowymi popiersiami (m.in. wizerunkiem bogini w skalpie słonia na głowie). Inne naczynia zespołu mają zdobienia motywami roślinnymi w stylistyce iluzjonistycznej[3].
Skarb został po odkryciu zakupiony przez Edmonda Jamesa de Rothschilda, który podarował go następnie muzeum w Luwrze[2].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Robert Etienne: Pompeii. The Day a City Died. New York: H.N. Abrams, 1992, s. 192. ISBN 0-8109-2855-8.
- ↑ a b c Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 181. ISBN 1-884964-80-X.
- ↑ Encyklopedia sztuki starożytnej. Europa – Azja – Afryka – Ameryka. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe / Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 127. ISBN 83-01-12466-0.