Sobór Zstąpienia Ducha Świętego w Niszu

 Sobór Zstąpienia Ducha Świętegoprawosławny sobór w Nišu, katedra eparchii niskiej Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Jedna z największych cerkwi w Serbii[1].

Sobór Zstąpienia Ducha Świętego
Саборна Црква Силаска Светог Духа на Апостоле
CK 743
sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Serbia

Miejscowość

Nisz

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Eparchia

niska

Wezwanie

Zstąpienia Ducha Świętego

Wspomnienie liturgiczne

50. dzień po Passze

Położenie na mapie Serbii
Mapa konturowa Serbii, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sobór Zstąpienia Ducha Świętego”
Ziemia43°18′53,9″N 21°53′46,1″E/43,314972 21,896139

Historia edytuj

Inicjatorem budowy obszernego soboru w Nišu był metropolita Joannicjusz. W 1856 uzyskał on sułtański firman ze zgodą na wzniesienie nowego obiektu sakralnego i w tym samym roku powierzył kierowanie budową mistrzowi Andrijowi Damjanowowi z Wełesu. Budowa rozpoczęła się w roku następnym, a metropolita Joannicjusz osobiście wspierał inwestycję kwotą 200 tys. groszy. Miejscowi Turcy byli niezadowoleni z powodu rozmiarów budowanej cerkwi i w 1858 inicjujący jej wznoszenie metropolita został przeniesiony na inną katedrę. Ponieważ o prawo obsadzenia katedry niskiej ubiegali się w Konstantynopolu również Bułgarzy, nowy biskup, Kalinik, dotarł do miasta dopiero w 1860. Nie interesował się on budową świątyni tak bardzo, jak poprzednik, dopiero podległe mu serbskie białe duchowieństwo zdołało przekonać go do tego[1].

Cerkiew została uszkodzona podczas walk o miasto w 1877. Po wycofaniu się Turków i włączeniu Nišu w granice Serbii, 13 lutego 1878 metropolita belgradzki Michał w asyście biskupów niskiego Wiktora i pirockiego Eustacjusza, w obecności księcia Milana I Obrenovicia dokonał uroczystej konsekracji świątyni. W latach 30. XX wieku Vladimir Predojević wykonał dekorację malarską we wnętrzu soboru. Ikonostas w świątyni wykonał Luj Kapelnik[1]. W 1937 do budynku dostawiono dzwonnicę z zegarem, ufundowaną przez Polikrona Manticia[1].

Sobór został uszkodzony podczas bombardowania 4 kwietnia 1944 i odnowiony w roku następnym dzięki staraniom biskupa niskiego Jana z duchowieństwem i mieszkańcami miasta[1]. Ponownie zniszczył go pożar w 2001; całkowitej destrukcji uległ wówczas ikonostas, uszkodzone zostały kopuły. Odremontowany sobór ponownie poświęcono w 2006[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Ниш – Саборна црква [online], eparhijaniska.rs [dostęp 2017-03-27] (serb.).