Cerkiew św. Jerzego w Dawidgródku

Cerkiew św. Jerzego – prawosławna cerkiew w Dawidgródku, jedna z najstarszych świątyń tego wyznania na Polesiu. Należy do dekanatu stolińskiego eparchii pińskiej i łuninieckiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego.

Cerkiew św. Jerzego

Георгіеўская царква

112Г000711
cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Miejscowość	Dawidgródek
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny (Egzarchat Białoruski)
Eparchia	pińska i łuniniecka
Wezwanie	św. Jerzego
Wspomnienie liturgiczne	23 kwietnia/6 maja
Historia Data zakończenia budowy II poł. XVII w. Data zamknięcia po 1945 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1990
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Kopuła • liczba kopuł 3 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1 Dzwonnica • typ dzwonnicy wolnostojąca, drewniana
Położenie na mapie obwodu brzeskiego Dawidgródek, cerkiew św. Jerzego
Położenie na mapie Białorusi Dawidgródek, cerkiew św. Jerzego
52°03′21,6″N 27°13′44,1″E

Cerkiew św. Jerzego została wzniesiona w Dawidgródku, w obrębie prawosławnego cmentarza, w II połowie XVII w. W 1724 świątynia została przebudowana. Ikonostas w świątyni pochodzi z 1751. Cerkiew pozostawała czynna do końca II wojny światowej, następnie została zamknięta przez władze radzieckie. Parafia prawosławna odzyskała obiekt w 1990, wtedy też miał miejsce remont obiektu.

Cerkiew wzniesiona jest z drewna. Jest to budowla trójdzielna, złożona z trzech prostokątnych części: babińca, nawy i pomieszczenia ołtarzowego. Nawa jest dwukondygnacyjna; górna kondygnacja jest znacznie niższa od dolnej. Każda z części kryta jest dachem czterospadowym i zwieńczona niewielką cebulastą kopułą. Pomieszczenie ołtarzowe łączy się z zakrystią, zaś babiniec – z dodatkowym niższym przedsionkiem. Dzwonnica cerkiewna jest wolno stojącą czterokondygnacyjną budowlą, także zbudowaną z drewna.