Marie-Christine Debourse
Marie-Christine Debourse, po mężu kolejno: Wartel, Denis i Richard (ur. 24 września 1951 w Wambrechies[1][2]) – francuska lekkoatletka, skoczkini wzwyż i wieloboistka.
.jpg)
| ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
24 września 1951 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
178 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Kariera edytuj
Zajęła 11. miejsce w pięcioboju na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach. Na kolejnych mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach odpadła w kwalifikacjach skoku wzwyż[3].
Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zajęła 17. miejsce w pięcioboju[2]. Zajęła 8. miejsce w skoku wzwyż na letniej uniwersjadzie w 1973 w Moskwie[4], a na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie była 9. w tej konkurencji[5].
Zdobyła srebrny medal w skoku wzwyż na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach, przegrywając tylko z Rosemarie Ackermann z Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Na kolejnych halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium zajęła w tej konkurencji 4. miejsce[6]. Zajęła 15.–16. miejsce w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[2].
Debourse była mistrzynią Francji w skoku wzwyż w latach 1971 i 1973–1977 oraz w pięcioboju w latach 1969, 1972, 1973 i 1975–1977, wicemistrzynią w skoku w dal w 1972 i 1975 oraz w pięcioboju w 1970, a także brązową medalistką w biegu na 100 metrów przez płotki w 1976, skoku wzwyż w 1970, w skoku w dal w 1970 i 1974 i w pięcioboju w 1974. W hali była mistrzynią w skoku wzwyż w 1975 i 1976, wicemistrzynią w skoku w dal w 1976 oraz brązową medalistką w skoku wzwyż w 1972[7][8].
Sześciokrotnie poprawiała rekord Francji do wyniku 1,88 m oraz ośmiokrotnie w pięcioboju do rezultatu 4228 pkt; oba te rekordy ustanowiła 26 czerwca 1977 w Montargis[9].
Przypisy edytuj
- ↑ Marie-Christine Debourse [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2019-08-19] (fr.).
- ↑ a b c Marie-Christine Debourse [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-07] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 536, 544 [dostęp 2019-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Gilbert Rosillo, Universiades Turin (ITA) 1959 à Naples 2019. Participation des athlètes français par années [online], cdm.athle.com, 9 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-19] (fr.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 551–552 [dostęp 2019-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 442, 442 [dostęp 2019-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969, cdm.athle.com, 21 października 2021, s. 373 [dostęp 2021-10-28] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 22 października 2021, s. 10, 14, 27, 30, 44, 46, 63–65, 82, 84, 88, 91, 93, 107, 110, 115, 130, 140 [dostęp 2021-10-28] (fr.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 279 i 345. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).