Materiały drewnopochodne
Materiały drewnopochodne – materiały, do których produkcji używa się odpadów, powstałych podczas uzyskiwania tarcicy (trociny, wióry, gałęzie drzew) oraz paździerzy.
Materiały drewnopochodne:
- sklejka - materiał drewnopochodny o bardzo szerokim zastosowaniu. Jest to płyta sklejona z nieparzystej liczby cienkich arkuszy drewna. Arkusze są tak ułożone by włókna jednej warstwy krzyżowały się z włóknami warstw sąsiednich. Dzięki temu sklejka jest odporna na wilgoć i nie zmienia pod jej wpływem ani wymiarów ani kształtu[1].
- płyty wiórowe są wykonane z wiórów drzewnych o określonych wymiarach, spajanych klejem pod ciśnieniem[2].
- płyty pilśniowe powstają ze spilśnionych, czyli splątanych ze sobą włókien drzewnych i roślinnych (np. lnu, konopi) sprasowanych pod wysokim ciśnieniem. Wyróżniane są płyty pilśniowe niskiej gęstości (LDF), średniej gęstości (MDF) oraz wysokiej gęstości (HDF)[2].
Zalety materiałów drewnopochodnych:
- nie pękają, nie mają sęków i innych wad drewna,
- są odporne na działanie grzybów i owadów,
- płyty mają dużą powierzchnię, którą można ekonomicznie wykorzystać,
- są tańsze od drewna,
- mają dobre właściwości izolacyjne.
Wady materiałów drewnopochodnych:
- łatwopalne
Dzięki swoim zaletom materiały drewnopochodne znalazły szerokie zastosowanie w:
- przemyśle meblarskim, wykonuje się z nich np. szafy, biurka, regały, blaty stołów,
- budownictwie, wykorzystuje się np. do obkładania (obijania) konstrukcji ścian i dachu oraz ich izolacji, a także podłóg.
Przypisy edytuj
- ↑ Topulos, Iwańska i Tabaczkiewicz 1982 ↓, s. 504.
- ↑ a b Topulos, Iwańska i Tabaczkiewicz 1982 ↓, s. 384.
Bibliografia edytuj
- Cezary Jankowski: Rodzaje materiałów drewnopochodnych i ich zastosowanie. BudownictwoB2B. [dostęp 2021-04-12].
- Aniela Topulos, Jolanta Iwańska, Elżbieta Tabaczkiewicz (red.), Mały ilustrowany leksykon techniczny, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1982, ISBN 83-204-0425-8.