Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn

Letnie Igrzyska Olimpijskie 2004
pływanie
4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn
	Południowa Afryka ; Roland Mark Schoeman, Lyndon Ferns, Darian Townsend, Ryk Neethling
	Holandia ; Johan Kenkhuis, Mitja Zastrow, Klaas-Erik Zwering, Pieter van den Hoogenband, Mark Veens*
	Stany Zjednoczone ; Ian Crocker, Michael Phelps, Neil Walker, Jason Lezak, Nate Dusing, Gary Hall Jr., Gabe Woodward* * oznacza zawodników, którzy płynęli tylko w eliminacjach

Główny artykuł: Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004.

4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich, które odbyły się podczas XXVIII Igrzysk Olimpijskich. Eliminacje i finał miały miejsce 15 sierpnia.

Konkurencje pływackie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004
Styl dowolny
50 m	mężczyźni	kobiety
100 m	mężczyźni	kobiety
200 m	mężczyźni	kobiety
400 m	mężczyźni	kobiety
800 m		kobiety
1500 m	mężczyźni
Styl grzbietowy
100 m	mężczyźni	kobiety
200 m	mężczyźni	kobiety
Styl klasyczny
100 m	mężczyźni	kobiety
200 m	mężczyźni	kobiety
Styl motylkowy
100 m	mężczyźni	kobiety
200 m	mężczyźni	kobiety
Styl zmienny
200 m	mężczyźni	kobiety
400 m	mężczyźni	kobiety
Sztafety – styl dowolny
4 × 100 m	mężczyźni	kobiety
4 × 200 m	mężczyźni	kobiety
Sztafety – styl zmienny
4 × 100 m	mężczyźni	kobiety
Ten szablon: pokaż • dyskusja • edytuj

W wyścigu finałowym zwyciężyła sztafeta południowoafrykańska w składzie Roland Mark Schoeman, Lyndon Ferns, Darian Townsend, Ryk Neethling, która pobiła rekord świata (3:13,17). Płynący na pierwszej zmianie Schoeman ustanowił nowy rekord Afryki (48,17) na dystansie 100 m kraulem. Holendrzy po 300 m wyścigu byli na czwartym miejscu, ale dzięki Pieterowi van den Hoogenbandowi, który uzyskał najszybszy międzyczas spośród wszystkich zawodników (46,79) zdobyli srebro i pobli rekord swojego kraju (3:14,36). Brąz z czasem 3:14,62 wywalczyli Amerykanie dla których był to najsłabszy w historii rezultat na igrzyskach olimpijskich^[a].

Terminarz edytuj

Wszystkie godziny podane są w czasie greckim (UTC+03:00) oraz polskim (CEST).

Data	Godzina rozpoczęcia
Data	UTC+03:00	CEST
15 sierpnia 2004	12:01	11:01	Eliminacje^[2]
15 sierpnia 2004	21:00	20:00	Finał^[3]

Rekordy edytuj

Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:

Rekord	Reprezentacja	Czas	Miejsce	Data
Rekord świata	Australia Michael Klim (48,18) Chris Fydler (48,48) Ashley Callus (48,71) Ian Thorpe (48,30)	3:13,67^[1]	Sydney	16 września 2000
Rekord olimpijski	Australia Michael Klim (48,18) Chris Fydler (48,48) Ashley Callus (48,71) Ian Thorpe (48,30)	3:13,67^[1]	Sydney	16 września 2000

W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:

Data	Etap konkurencji	Reprezentacja	Czas	Rekord
15 sierpnia	finał	Południowa Afryka Roland Mark Schoeman (48,17) Lyndon Ferns (48,13) Darian Townsend (48,96) Ryk Neethling (47,91)	3:13,17	,

Wyniki edytuj

Eliminacje edytuj

^[2]

Miejsce	Wyścig	Tor	Państwo	Zawodnik	Czas	Uwagi
1.	1	6	Południowa Afryka	Roland Mark Schoeman (48,38) Lyndon Ferns (48,34) Darian Townsend (49,13) Ryk Neethling (47,99)	3:13,84	Q,
2.	1	4	Stany Zjednoczone	Gabe Woodward (49,93) Nate Dusing (49,01) Neil Walker (48,16) Gary Hall Jr. (48,73)	3:15,83	Q
3.	1	5	Włochy	Lorenzo Vismara (49,67) Michele Scarica (48,92) Alessandro Calvi (49,35) Christian Galenda (48,24)	3:16,18	Q
4.	1	2	Holandia	Mark Veens (49,73) Johan Kenkhuis (48,80) Mitja Zastrow (48,90) Klaas-Erik Zwering (48,99)	3:16,42	Q
5.	2	4	Rosja	Andriej Kaprałow (49,12) Jewgienij Łagunow (49,68) Iwan Usow (49,86) Dienis Pimankow (48,80)	3:17,46	Q
6.	2	3	Australia	Ashley Callus (50,04) Eamon Sullivan (49,13) Jono van Hazel (49,65) Todd Pearson (48,82)	3:17,64	Q
6.	2	5	Francja	Romain Barnier (49,73) Julien Sicot (49,29) Fabien Gilot (49,21) Amaury Leveaux (49,41)	3:17,64	Q
8.	1	3	Niemcy	Stephan Kunzelmann (50,09) Christian Keller (50,16) Torsten Spanneberg (49,36) Lars Conrad (48,36)	3:17,97	Q
9.	2	6	Kanada	Yannick Lupien (50,16) Riley Janes (49,49) Mike Mintenko (49,60) Brent Hayden (49,10)	3:18,35
10.	2	1	Ukraina	Denys Syzonenko (50,05) Andrij Serdinow (49,94) Pavel Khnykin (49,47) Yuriy Yegoshin (49,49)	3:18,95
11.	1	8	Litwa	Rolandas Gimbutis (49,11) Saulius Binevičius (50,35) Paulius Viktoravičius (50,20) Vytautas Janušaitis (49,62)	3:19,28
12.	2	7	Brazylia	Jader Souza (50,89) Gustavo Borges (49,59) Carlos Jayme (49,67) Rodrigo Castro (50,05)	3:20,20
13.	1	1	Chorwacja	Duje Draganja (50,38) Mario Delač (49,75) Ivan Mladina (50,16) Igor Čerenšek (50,72)	3:21,01
14.	2	8	Grecja	Aristidis Grigoriadis (50,15) Alexandros Tsoltos (51,03) Spyridon Bitsakis (52,25) Andreas Zisimos (50,83)	3:24,26
15.	1	7	Chiny	Chen Zuo (50,75) Liu Weijia (51,15) Zheng Kunliang (51,34) Huang Shaohua (51,07)	3:24,31
16. !	2	2	Szwecja	Eric la Fleur (50,43) Stefan Nystrand (48,61) Mattias Ohlin (50,24) Lars Frölander	9:99,99 !	DSQ

Finał edytuj

^[3]

Miejsce	Tor	Państwo	Zawodnik	Czas	Strata	Uwagi
1. !	4	Południowa Afryka	Roland Mark Schoeman (48,17) Lyndon Ferns (48,13) Darian Townsend (48,96) Ryk Neethling (47,91)	3:13,17		,
2. !	6	Holandia	Johan Kenkhuis (49,81) Mitja Zastrow (49,25) Klaas-Erik Zwering (48,51) Pieter van den Hoogenband (46,79)	3:14,36	1,19
3. !	5	Stany Zjednoczone	Ian Crocker (50,05) Michael Phelps (48,74) Neil Walker (47,97) Jason Lezak (47,86)	3:14,62	1,45
4.	2	Rosja	Andriej Kaprałow (49,27) Jewgienij Łagunow (49,17) Dienis Pimankow (49,25) Aleksandr Popow (48,06)	3:15,75	2,68
4.	3	Włochy	Lorenzo Vismara (49,16) Filippo Magnini (48,30) Michele Scarica (49,21) Christian Galenda (49,08)	3:15,75	2,68
6.	1	Australia	Michael Klim (49,37) Todd Pearson (49,07) Eamon Sullivan (49,19) Ian Thorpe (48,14)	3:15,77	2,70
7.	7	Francja	Romain Barnier (49,65) Julien Sicot (49,31) Fabien Gilot (48,95) Frédérick Bousquet (48,32)	3:16,23	3,06
8.	8	Niemcy	Jens Schreiber (49,88) Lars Conrad (48,72) Torsten Spanneberg (49,24) Stefan Herbst (49,34)	3:17,18	4,01

Uwagi edytuj

↑ Amerykanie do 2004 roku męską sztafetę kraulową 4 × 100 m na igrzyskach olimpijskich przegrali tylko raz, w 2000 roku kiedy zajęli drugie miejsce^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c Sydney 2000 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn (finał) – wyniki. 2000-09-16. [dostęp 2016-10-04]. (ang.).
↑ ^a ^b Ateny 2004 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn (eliminacje) – wyniki. 2004-08-15. [dostęp 2016-10-04]. (ang.).
↑ ^a ^b Ateny 2004 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn (finał) – wyniki. 2004-08-15. [dostęp 2016-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-11)]. (ang.).

[2] Amerykanie do 2004 roku męską sztafetę kraulową 4 × 100 m na igrzyskach olimpijskich przegrali tylko raz, w 2000 roku kiedy zajęli drugie miejsce^[1].

[c-1] Sydney 2000 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn (finał) – wyniki. 2000-09-16. [dostęp 2016-10-04]. (ang.).

[a-3] Ateny 2004 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn (eliminacje) – wyniki. 2004-08-15. [dostęp 2016-10-04]. (ang.).

[b-4] Ateny 2004 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn (finał) – wyniki. 2004-08-15. [dostęp 2016-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-11)]. (ang.).

[a]

[2]

[3]

[1]

	Południowa Afryka Roland Mark Schoeman, Lyndon Ferns, Darian Townsend, Ryk Neethling
	Holandia Johan Kenkhuis, Mitja Zastrow, Klaas-Erik Zwering, Pieter van den Hoogenband, Mark Veens*
	Stany Zjednoczone Ian Crocker, Michael Phelps, Neil Walker, Jason Lezak, Nate Dusing, Gary Hall Jr., Gabe Woodward* * oznacza zawodników, którzy płynęli tylko w eliminacjach