Wojna konwencjonalna

Wojna konwencjonalna (tradycyjna) – zadeklarowany, bezpośredni konflikt zbrojny pomiędzy zorganizowanymi siłami zbrojnymi dwóch lub więcej państw, prowadzony z użyciem broni konwencjonalnych, bez użycia środków broni masowego rażenia[1][2]. Według niektórych definicji wojna konwencjonalna wyklucza użycie wszystkich broni masowego rażenia[2], według innych, wyklucza użycie broni jądrowej (ale pozwala na jej rozmieszczenie jako tzw. środek nuklearnego odstraszania)[1].

Wojna konwencjonalna

Departament Obrony Stanów Zjednoczonych definiuje wojnę konwencjonalną jako „typ konfliktu zbrojnego pomiędzy państwami, z bezpośrednią konfrontacją sił wojskowych tych państw, którego celem jest pokonania sił zbrojnych przeciwnika, zniszczenia jego możliwości prowadzenia wojny lub zdobycie, utrzymanie, terenów w celu wymuszenia zmiany rządu lub polityki przeciwnika”[3].

Przypisy edytuj

  1. a b Alex Roland: The Transformation of Conventional War. University of North Carolina. [dostęp 2015-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-08)]. Cytat: Conventional war is declared, armed conflict between two or more states that employ recently developed, non-nuclear weaponry for direct combat between organized military forces. Nuclear weapons may be deployed, and their use may be threatened, but they are not actually fired. (ang.).
  2. a b J. Użycki: Wojna konwencjonalna w Europie?. s. 7.
  3. Irregular Warfare (IW) - Joint Operating Concept (JOC). dtic.mil. [dostęp 2015-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-16)]. Cytat: Conventional or „traditional” warfare is a form of warfare between states that employs direct military confrontation to defeat an adversary’s armed forces, destroy an adversary’s war-making capacity, or seize or retain territory in order to force a change in an adversary’s government or policies. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Józef Użycki: Wojna konwencjonalna w Europie?. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1989.