'''Lucius Aelius Seianus''' (ur. [[20 p.n.e.]] – zm. [[18 października]] [[31]] n.e.) ambitny żołnierz, przyjaciel i zaufany [[Cesarze rzymscy|cesarza]] [[Tyberiusz|Tyberiusza]], wszechwładny prefekt [[Pretorianin|straży pretoriańskiej]].
Sejan był synem Lucjusza Sejusza Strabona, [[ekwici|ekwity]], który został [[prefekt pretorianów|prefektem pretorianówpretori]] za [[Oktawian August|Augusta]]. Po adopcji do bardziej prestiżowego rodu (''gens'') Eliuszów (''Aelii'') nazwano go Eliuszem Sejanem. Po uzyskaniu władzy Tyberiusz mianował go prefektem pretorianów wspólnie z ojcem, a po uzyskaniu przez tego ostatniego namiestnictwa [[Starożytny Egipt#Okres rzymski (30 p.n.e.-395 n.e.)|Egiptu]] w [[15]] n.e. został samodzielnym dowódcą gwardii pretoriańskiej. Rozpoczął w ten sposób zdobywanie coraz większej władzy. Mając całkowite zaufanie cesarza wykorzystał je do pozbycia się wielu członków rodziny cesarskiej, w tym [[Agrypina Starsza|Agrypiny Starszej]], wdowy po [[Germanik]]u i jej synów [[Klaudiusz Neron Juliusz Cezar|Nerona]] i [[Druzus III|Druzusa]]. Przez wiele lat był kochankiem [[Klaudia Julia Liwilla|Julii Liwilli]] i miał do spółki z nią otruć jej męża [[Druzus Młodszy|Druzusa]], syna cesarza. Uważano powszechnie też, że to on był faktycznym ojcem [[Tyberiusz Klaudiusz Gemellus|Gemellusa]].
Przeprowadził konsolidację oddziałów gwardii pretoriańskiej, stacjonujących odtąd w jednym obozie i będących podstawą władzy w Rzymie.
