Marek Emiliusz Lepidus (triumwir): Różnice pomiędzy wersjami

'''Marek Emiliusz Lepidus''' (''Marcus Aemilius Lepidus'') (ur. ok. [[89 p.n.e.]] - zm. [[13 p.n.e.]]); syn [[Marek Emiliusz Lepidus (konsul 78)|Marka Emiliusza Lepidusa]] konsula w 78 p.n.e. i Appulei (córki Lucjusza Apulejusza Saturnina (''Lucius Appuleius Saturninus''). Polityk [[patrycjusze|patrycjuszowski]] końca [[republika rzymska|republiki rzymskiej]]. [[Edyl]] kurulny 53; interrex w 52 ; w 49 roku p.n.e. sprawował funkcję [[pretor|pretora]].

 

 

Po zabójstwie Cezara został członkiem sojuszu, tzw. [[II triumwirat|II Triumwiratu]] wraz z [[Oktawian August|Oktawianem]] i [[Marek Antoniusz|Antoniuszem]], legalizującego w [[43 p.n.e.]] ich władzę na pięć lat, i odnowionego w [[38 p.n.e.|38 roku p.n.e.]] na następny taki okres. W ramach podziału władzy pomiędzy triumwirów Lepidus zarządzał zachodnimi prowincjami imperium: [[Hispania|Hiszpanią]] i [[Afryka (prowincja rzymska)|Afryką]]. W 42 p.n.e. obejmuje po raz drugi konsulat. Początkowo udawało mu się stać z boku wobec coraz ostrzejszej rywalizacji Antoniusza i Oktawiana. Jednak w [[36 p.n.e.]] Oktawian przeciągnął na swoją stronę wojska Lepidusa, który został pozbawiony wszelkich wpływów. Stracił też wszystkie urzędy z wyjątkiem stanowiska najwyższego kapłana (''[[Pontifex Maximus]]'').