Rafael Santi: Różnice pomiędzy wersjami

Rafael zmarł na atak febry w swoje 37 urodziny, które tego roku przypadały w Wielki Piątek. Już za życia został okrzyknięty geniuszem, po jego śmierci opłakiwali go w swych wierszach wybitni poeci. Rafael był zaprzyjaźniony z wielkimi humanistami swojej epoki jak [[Baldassare Castiglione]] czy [[Bernardo Dovizi da Bibbiena]]. Przyjaźnił się i rywalizował z innym artystami, prowadził też żywą korespondencję z [[Albrecht Dürer|Albrechtem Dürerem]]. W swoich wielkich dziełach starał się pogodzić wartości chrześcijańskie z optymizmem epoki Odrodzenia oraz z pogańską filozofią antyczną, odkrywaną przez ludzi [[Odrodzenie|Renesansu]]. Widać to w takich jego dziełach jak np. ''Szkoła ateńska'', gdzie Rafael w papieskiej sali przedstawił grupę uczonych, skupionych według największych filozofów antyku, których autorytet uznawał także Kościół katolicki - [[Platon]]a i [Fuck you all!] [Arystoteles]]a.