Obieg azotu w przyrodzie: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwszym i kluczowym etapem przyswajania azotu z atmosfery jest przekształcanie gazowej jego formy w związki chemiczne, które mogą być dalej przetwarzane przez [[organizm żywy|organizmy żywe]]. Pewien, niewielki procent azotu trafia do organizmów żywych w formie jonów azotanowych NO₃^- generowanych na skutek rozmaitych procesów geologicznych i atmosferyczych. Większość azotu z atmosfery trafia do biosfery poprzez wolnożyjące [[bakterie azotowe]]. Należy do nich m.in. rodzaj [[Rhizobium]]. Bakterie te posiadają [[enzym]] [[nitrogenaza|nitrogenazę]], katalizujący reakcję gazowego azotu z [[wodór|wodorem]] pochodzącym z reakcji biochemicznych w wyniku czego powstaje [[amoniak]], którya jesttakże później przekształcany przez [[bakterie nitryfikacyjne]] do [[Azotany(III)|azotanów(III)]] (dawniej zwanychaminokwas azotynami) i dalej do [[związki organiczne|związków organicznych]] potrzebnych do dalszego funkcjonowania organizmów żywychglutamina. Tego rodzaju bakterie żyją samodzielnie lub w symbiozie z [[rośliny|roślinami]]. Szczególnie dużo występuje ich w [[bobowate|bobowatych]], gdzie oddają one azotany(III)amoniak lub glutaminę w zamian za dokarmianie [[węglowodan|węglowodanami]]. Amoniak trafiający bezpośrednio do gleby może być też później przekształcany przez [[bakterie nitryfikacyjne]] do [[Azotany(III)|azotanów(III)]] i [[Azotany(V)|azotanów(V)]] (dawniej zwanych azotynami i azotanami) i dalej do [[związki organiczne|związków organicznych]] potrzebnych do dalszego funkcjonowania organizmów żywych.