Utwardzanie wydzieleniowe: Różnice pomiędzy wersjami

 

==Warunki stosowania==

* w których dodatek stopowy częściowo rozpuszcza się w osnowie

* w wysokich temperaturach tworzy z osnową roztwór stały graniczny

==Etapy procesu==

Proces utwardzania składa się z dwu etapów: [[Przesycanie_(obróbka_cieplna_stopów_żelaza)|przesycania]] oraz starzenia.

'''Przesycanie''' polega na nagrzaniu metalu do stanu płynnego, rozpuszczeniu składników fazy (lub faz) umacniającej i wygrzaniu stopu w tej temperaturze w celu uzyskania jednorodnego roztworu. Przy szybkim schłodzeniu otrzymuje się roztwór stały w stanie metastabilnym (przesyconym). Otrzymana struktura jest na ogół nietrwała, gdyż składnik stopowy znajdujący się w roztworze w nadmiernej ilości wykazuje tendencję do wydzielenia się. Przesycanie w niewielkim stopniu podwyższa właściwości mechaniczne stopów i w zasadzie poprzedza starzenie.

 

'''Starzenie''' kolejny etap obróbki cieplnej stopów metali uprzednio przesyconych; polega na wygrzaniu ich w temperaturze odpowiednio niższej od temperatury przesycenia w celu wydzielenia z roztworu stałego przesyconego fazy (lub faz) o odpowiednim stopniu dyspersji, zawierającej składnik stopowy, znajdujący się w roztworze w nadmiarze. Skutkuje nawet prawie dwukrotnym zwiększeniem własności wytrzymałościowych, przy mniejszej ale wciąż stosunkowo niezłej [[Ciągliwość|ciagliwości]]. Dobre starzenie wymaga czasu i zachowania odpowiedniej temperatury procesu.

 

==Mechanizm zjawiska==